[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na dzwięk stukotu podkówSorrela na pokrytym lodem żwirze odwrócił się i wyszedł po mnie, chociaż mama zatrzymywała go ręką. Beatrice! zawołał radośnie. Och, Harry! zarumieniłam się jak owoc ostrokrzewu.Wyciągnął ramiona i ściągnął mnie z siodła.Poły płaszcza falowały i niemal pochłonęły mnie.Poczułam zapach mokrej wełny, cygar i końskiego potu.Zcisnął mnie mocno, a serce mu także waliło.RLT Chodzcie oboje! krzyknęła mama od drzwi. Zamarzniecie na śmierć w tym śniegu!Wtedy Harry objął mnie wpół i jak wicher pognał do domu.Bez tchu, śmiejąc się, wpadliśmy dosaloniku.Harry przywiózł mnóstwo plotek z miasta: starzy przyjaciele papy naopowiadali mu nowinekpolitycznych, kuzyni dostarczyli wieści rodzinnych.Miał dla nas górę prezencików.Pokazał też afisz teatralnyz przedstawienia, które obejrzał, oraz program jakiegoś koncertu. Cudowna muzyka orzekł z entuzjazmem.Zwiedzał Londyn: amfiteatr Astleya i Tower.Nie był na dworze, lecz uczestniczył w paru prywatnychprzyjęciach i poznał więcej ludzi, niż mógł spamiętać. Ale najlepiej jest w domu stwierdził. Słowo daję, już myślałem, że nigdy tu nie dotrę.Drogi sąw strasznym stanie.Zamierzałem przyjechać dyliżansem, ale zostawiłem bagaż w Petworth i dalej pojechałem konno.Gdybym czekał, aż odśnieżą drogę dla powozów, zjawiłbym się w domu na Wielkanoc! Ale zima! Musiałaśmieć niezłe zajęcie z owcami, Beatrice! Och, nie pytaj nawet! mama wyrzuciła nagle ramiona w górę, znów przeżywając powrótukochanego chłopca. Beatrice pracowała jako profesjonalny owczarz.Zmierdzi owcami, mówi jak owce imyśli jak owca, a właściwie tylko beka.Harry ryknął śmiechem. Widzę, że najwyższy czas, abym wrócił do domu powiedział. Jeszcze tydzień, a zaczęłybyścierwać włosy z głowy.Biedna Beatrice, w taką pogodę ciężko się napracowałaś! A biedna mama nie miałatowarzystwa!Spojrzałam na zegar i pospieszyłam do pokoju się przebrać.Woda do kąpieli parzyła jak nigdy i jaknigdy starannie szorowałam się perfumowanym mydłem.Wybrałam ciemnoniebieską aksamitną suknię zturniurą.Pokojówka nadzwyczaj dokładnie upudrowała mi włosy, a między lokami upięła ciemnoniebieskiebukieciki kwiatów świetnie współgrające z kolorem sukni.Skontrastowana z białym pudrem moja skóraprzybrała odcień bladego miodu, oczy zaś wydawały się bardziej orzechowe niż zielone.Wątpię, czy nawet wLondynie znalazłyby się piękniejsze dziewczęta.Kiedy Lucy wyszła, usiadłam przed lustrem patrząc na swoje odbicie.Odgłos gongu wyrwał mnie z zamyślenia.Szeleszcząc aksamitem, pospieszyłam na dół. Aadnie wyglądasz, kochanie mama zaaprobowała niezwykle jak na mnie upudrowane włosy inową kreację.Harry po prostu zaniemówił na mój widok.Ja też się gapiłam na niego.W na wpół żałobnym stroju, jak mama i ja, Harry pozwolił sobie na granatową kamizelkę wyszywanągrubą czarną nicią.Długi frak z szerokimi jak u dandysa mankietami i wyłogami, uszyty z granatowej satyny,błyszczał w załamaniach materiału.Zaczesane do tyłu włosy Harry związał dobraną kolorystycznie niebieskąwstążką, satynowe zaś spodnie wieczorowe również miały niebieski odcień. Pasujecie do siebie odezwała się mama zupełnie niepotrzebnie. Jak pięknie razem wyglądacie.RLT Harry uśmiechnął się zmieszany.Z przesadną ceremonialnością skinął na mamę i na mnie, podając namramiona.Wiedziałam, że pod tą wesołą uprzejmością Harry obserwuje każdy mój ruch.Odpowiedziałamuśmiechem, lecz ręka mi drżała, gdy podawałam ją bratu, a siadając do stołu czułam się, jak gdybym zarazmiała zemdleć.Harry i mama gawędzili o sprawach rodzinnych, a ja starałam się opanować głos i śmiać się w naturalnysposób, gdy ktoś się do mnie zwracał.Po obiedzie Harry zrezygnował z portwajnu i zaproponował, że od razuprzejdzie z nami do saloniku. Przywiozłem do domu klejnoty rodzinne z banku, mamo obwieścił. Marzę, by je zobaczyć.Sporo ważą! Trzymałem je pod pachą, jadąc konno, bo bałem się zostawić tak cenne rzeczy z resztą bagażu.Byłem pewny, że mnie obrabują! Po co to dzwigałeś? współczuła mama. Mogłeś je zostawić pod opieką służącego.Aleoczywiście powinieneś je zobaczyć.Poszła do swojego pokoju po kluczyk i otworzyła skrzyneczkę.Wyjęła trzy wpasowane tacki. To dostanie Celia w dniu ślubu powiedziała, pokazując rodzinne skarby, diamenty Laceyów: złotepierścionki z diamentami, bransolety, kolię diamentową, kolczyki i diadem. To wszystko chyba zwali ją z nóg roześmiał się Harry. Ważą pewnie z tonę.Założyłaś kiedyścały ten zestaw, mamo? O nieba, nie! Po ślubie tylko jedną zimę spędziliśmy w mieście.I tak wyglądam dość wiekowo, niemuszę się dodatkowo postarzać nosząc staromodną biżuterię.Zgodnie ze zwyczajem dostałam te klejnoty wdniu ślubu, a potem przechowywałam je w banku.Celia zobaczy je najwcześniej w pazdzierniku. W pazdzierniku? Haftowany od wieków fragment materiału wypadł mi z rąk i ukłułam się wkciuk. Och, biedna Beatrice! odezwał się Harry. Muszę zatrzymać tę haftowaną chusteczkę.Więcejna niej krwi niż nici
[ Pobierz całość w formacie PDF ]