[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Chcę, żebyś przestała się z nią widywać - powiedział stanowczoRS160Jack.- Tyle mi zawdzięczasz, Mad.Nigdy mi nie powiedziałaś o jejistnieniu i chcę, żeby znowu zniknęła z naszego życia, twojego i mojego.Ona ci nie jest potrzebna.Nawet jej nie znasz.- Nie mogę tego zrobić.Nie mogę już mieć dzieci.Nigdy się jej niewyrzeknę.- Nawet gdyby to miało cię kosztować małżeństwo?- Czy to znaczy, że jest taka możliwość? - spojrzała na niegoprzerażona.Zmuszał ją do decyzji, która złamie jej serce.A jednak wtej chwili nie chciała tracić i jego.Przez parę tygodni był dla niej takimiły.Zaczynała już myśleć, że wszystko między nimi się ułożyło.A tunagle coś takiego.Ach, gdyby mogła nie kłamać, gdy idzie z Lizzie doteatru!Desperacko chciała utrzymać kontakt z córką i nie wiedziała, jak tozrobić, żeby równocześnie nie sprawić przykrości Jackowi.- Owszem, j est taka możliwość - odparł.- Dziecka nie było wumowie.Przeciwnie, było powiedziane bardzo jasno, że ma go nie być.We-szłaś w to małżeństwo na zasadzie oszustwa, bo powiedziałaś, żenigdy nie miałaś dzieci.Okłamałaś mnie.Mogę na tej podstawieunieważnić nasz związek.- Po siedmiu latach? - spojrzała na niego wstrząśnięta.- Jeżeli byłbym w stanie udowodnić, że zostałem oszukany, a byłbym,to by oznaczało koniec małżeństwa.Szkoda, że nie pomyślałaś o tym,zanim ją przywlokłaś do naszego życia.Zastanów się nad tym, Mad.Mówię poważnie.- Odwrócił się, zamknął oczy i po pięciu minutach jużchrapał.Maddy leżała, wpatrując się w niego.Nie wiedziała, co mówić, corobić.Nie chciała zrezygnować z Lizzie.Nie mogła tego zrobić ani jej,ani sobie.Ale nie chciała też stracić męża.Tyle mu zawdzięczała!Nadużycia i przemoc, o które go niedawno oskarżała, zaczynały jej sięwydawać tworami wyobraz
ni.Lecz Lizzie nie była tworem wyobraz
ni.Maddy czuła się tak, jakby z nich dwojga to ona zachowywała sięnagannie, a on był jej ofiarą, tak jak powiedział.Długie godziny leżałabezsennie, myśląc o tym, zżerana poczuciem winy.Mimo to rano wciąż nie wiedziała, co robić.Powiedziała Jackowi, żeidzie pożegnać się z Lizzie i zjeść z nią w hotelu śniadanie, a potemwróci i będą mogli spędzić dzień wspólnie.RS161- Powiedz jej, że nie będziesz się z nią więcej widywać, Mad.Igrasz zogniem.To dotyczy i mnie, i prasy.Dość wysoka cena za dziecko,którego nawet nie znasz i którego na pewno nie będzie ci brakować, jeślisię z nim teraz pożegnasz raz na zawsze.- Powiedziałam ci już, Jack - odparła uczciwie.Nie chciała gookłamywać, dorzucać kolejnego grzechu do licznych grzechów, o któreją słusznie oskarżał.- Nie mogę tego zrobić.- Musisz.- Nie zrobię jej tego.- A mnie zrobisz, tak? Cóż, to mi wiele mówi o twoim stosunku donaszego małżeństwa - powiedział z bólem.Wyglądał jak jej ofiara.- Jesteś nierozsądny w tej sprawie - próbowała mu tłumaczyć, ale jąodtrącił.Na jego twarzy pojawiła się obraza.- Nierozsądny? W jakie ty klocki grasz? Upadłaś na głowę czy jesteśna prochach? A ty jesteś rozsądna, narzucając mi swojego bękarta,chociaż dotąd mówiłaś, że nie masz dzieci?- Popełniłam błąd, przyznaję.Ale przecież cię nie proszę, żebyś się znią kontaktował, Jack.To tylko ja chcę ją widywać.- Wobec tego jesteś bardziej szalona niż mi się zdaje.A co zrodzinnym portretem na okładce  People"? Wystarczy ci to? Bo to sięzdarzy.Wcześniej czy póz
niej.A wtedy widzowie każą ci się pocałowaćw tyłek.- Niekoniecznie - powiedziała spokojnie.- Może będą bardziejwyrozumiali niż ty.- Gówno.Czy ty wreszcie oprzytomniejesz, na litość boską? Kłócilisię pół godziny.W końcu Jack musiał iść - był umówiony nagolfa z dwoma doradcami prezydenta.Zanim wyszedł, ostrzegłMaddy jeszcze raz: ma się nigdy więcej nie spotykać z Lizzie.Maddyjednak poszła na umówione śniadanie.Lizzie zauważyła, że matka jestprzygnębiona, ale Maddy zaprzeczyła.Nie chciała jej martwić.Niepowiedziała, że więcej się nie zobaczą, przeciwnie, obiecała, że wkrótcezaprosi ją znów na weekend i da jej znać, jak tylko dowie się czegoś wsprawie Georgetown.Uściskały się i objęły na pożegnanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]