[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jego zadaniem było podejmowanie czynności procesowych oraz występowanie z powództwami do sadów lub też reprezentowania municipium w procesach wytoczonych przeciwko miastu.Ustanowienie pełnomocnika musiało być dokonane na podstawie uchwały dekurionów, podjętej większością głosów w obecności przynajmniej 2/3 z nich.Osoby ubiegające się o funkcję pełnomocnika musiały cieszyć się zaufaniem społecznym.Funkcja pełnomocnika była odpłatna.h)Urzędnicy pomocniczyW municypiach, oprócz magistratus maiores, istniał aparat administracyjny, czyli urząd wraz z tzw.średnim personelem.Do tej grupy urzędników zaliczano scribae, czyli pisarzy i apparitores, do których zaliczano pozostałych urzędników.Scribae byli mianowani na podstawie uchwały dekurionów.Głównym ich zadaniem było czuwanie nad poprawnością redagowanych dokumentów i sprawozdań.Sprawowali też pieczę nad archiwum municypalnym.Przed objęciem funkcji zobowiązani byli do złożenia przysięgi.Apparitores z kolei byli to pozostali urzędnicy, jak np.woźni.Apparitores i scribae za swoja pracę otrzymywali wynagrodzenie.Zadania publicznePieczę nad realizacją zadań publicznych sprawowali duowirowie.Do zadań publicznych municipium zaliczano sprawy związane z budową lub przebudową ulic, dróg publicznych, oczyszczaniem rzek, fos czy kanalizacji.Ci, którzy zamieszkiwali w municipium lub tylko w jego granicach, bądź posiadali grunt, zobowiązani byli do świadczenia pracy przy budowlach obronnych.Świadczenie pracy na cele publiczne nie powinno przekraczać pięciu dni w roku na każdego municipes (obywatel municypium) lub incolae (mieszkaniec municypium) oraz na każdą parę wołów, znajdujących się w obrębie granic tego municipium.Obowiązek wykonywania robót publicznych dotyczył osób, które ukończyły 15, a nie ukończyły 60 lat.Bezpośredni nadzór nad robotami publicznymi sprawowali edylowie oraz ci, którym powierzono te zadania na podstawie dekretu dekurionów.W przypadku nieposłuszeństwa ze strony obywateli, tj.niestawienia się do robót publicznych- mimo wezwania- lub nieudostępnienia narzędzi, groziła kara grzywny.Zgromadzenia ludowe- comitiaObok dekurionów, organem kolegialnym municypiów były zgromadzenia ludowe.Zgromadzenia te odbywały się według podziału lokalnej społeczności na kurie, który dokonywany był przez duowirów.Jednym z głównych zadań zgromadzeń ludowych był wybór magistratus.Wyboru nowych magistratus dokonywano albo po upływie kadencji, albo w przypadku opróżnienia urzędu w trakcie kadencji.Procedura rozpoczynała się od ustalenia listy kandydatów podczas zgromadzenia ludowego.Po ustaleniu listy kandydatów odbywała się publiczna prezentacja, której dokonywał ten, kto posiadał prawo zwoływania zgromadzenia.Podczas tej prezentacji należało podać do publicznej wiadomości imiona i nazwiska kandydatów oraz ich kwalifikacje.a)Prowadzący zgromadzenia ludoweWyborczym zgromadzeniom ludowym przewodniczył najstarszy wiekiem z urzędujących duowirów, a jeśliby zaistniała jakaś przeszkoda, uniemożliwiająca mu prowadzenie zgromadzenia ludowego, to obowiązek zwołania zgromadzenia i przewodniczenia spoczywał na drugim z nich.Głosowania odbywały się zgodnie z podziałem na kurie.Do głosowania służyły tabliczki.Ci, którzy zostali wybrani, obejmowali urząd na jeden rok.Natomiast w przypadku wyborów uzupełniających, wybrany pozostawał na urzędzie jedynie do końca kadencji.b)Przebieg głosowaniaUrzędnik mający prawo zwoływania zgromadzenia ludowego wzywał obywateli municypium do oddania głosu według kurii tak, aby na podstawie jednego wezwania zgłosiły się wszystkie kurie do głosowania, zaś każda osoba powinna mieć możliwość oddania głosu zapisanego oddzielnie na tabliczce.Głosowania były tajne.Przy każdej urnie wyborczej znajdowało się trzech mieszkańców z danego municipium, ale z różnych kurii, którzy czuwali nad prawidłowym przebiegiem głosowania.Osoby stojące przy urnie przed objęciem funkcji składały przysięgę zobowiązującą ich do uczciwości.Po wyborach mieli obowiązek złożyć z nich sprawozdanie.W przypadku uzyskania równej liczby głosów przez poszczególnych kandydatów, decydującym kryterium o wyborze był stan cywilny kandydata, a więc to, czy był żonaty lub tylko zaręczony.Mężczyzna żonaty wyprzedzał zaręczonego, ten z kolei wyprzedzał zupełnie wolnego.Spośród kandydatów żonatych pierwszeństwo miał ten, który miał najwięcej dzieci.Do posiadanych dzieci zaliczano również te, które zmarły.Gdyby jednak zdarzyło się, że dwóch lub więcej kandydatów miało tę samą liczbę głosów, przy tych samych kwalifikacjach, o wyborze kandydata decydowało losowanie.Finanse publiczne municipiumOdpowiedzialny za stan finansów publicznych był kwestor.Sprawował bezpośrednią pieczę nad kasą gminną.a)Obowiązek rozliczenia się ze środków publicznych [ Pobierz całość w formacie PDF ]