[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Co najdziwniejsze, naprawdę mam taki talent.Nawet w tym mieście mam ich kilku.Alenim uznam kogoś za przyjaciela, muszę się upewnić, \
e nie jest on moim wrogiem albopotencjalnym nieprzyjacielem.Jestem bardzo czuły na punkcie tych spraw.Tak jak moje plecy.Te\
są czułe.Zwłaszcza kiedy się w nie wbija nó\
.Wiem coś o tym, bo ju\
dwa razy wbijano minó\
.Powinienem właściwie zrewidować was wszystkich na wypadek, gdyby któryś z was miałnó\
albo coś w tym rodzaju.Tylko, \
e mi się nie chce.Bezbronne zwierzęta i niewinni Indianie sązupełnie bezpieczni w waszej obecności.Szczerze mówiąc, nie wyobra\
am sobie \
adnego z wasrzucającego się na uzbrojonego Indianina lub jaguara z jakimś no\
ykiem najprawdopodobniejnadającym się najwy\
ej do otwierania listów.- Następnie Hamilton wykonał charakterystycznygest dłonią, określający i jednocześnie skreślający to zagro\
enie z jego świadomości.Wargi Smithazaczęły nagle robić się na przemian białe i czerwone, co kazało mu zastanowić się, nie po razpierwszy zresztą - \
e Smith mógłby być najbardziej niebezpiecznym człowiekiem z nichwszystkich.Hamilton raz jeszcze wskazał na piętrzącą się stertę ekwipunku w gara\
u.- Jak to tu przyszło? - spytał.- Chodzi mi o to, jak to było zapakowane?- W skrzyniach.Mamy je zbić ponownie- Nie.Cholernie nieporęcznie by się je ładowało do helikoptera czy poduszkowca.Mo\
e. - W nieprzemakalne worki brezentowe? - Smith uśmiechnął się, widząc lekkie zdziwieniena twarzy Hamiltona.- Spodziewaliśmy się, \
e mo\
e być ci to potrzebne.- Pokazał na dwa du\
ekartonowe pudła.- Kupiliśmy je razem z resztą wyposa\
enia.Nie jesteśmy tak do końca opóz
nieniw rozwoju, jak ci się wydaje.- Doskonale.A co z samolotem? To jest chyba DC 6, o ile dobrze pamiętam.Czy jestgotowy?- Niepotrzebne pytanie.- Tak sądzę.Gdzie stoją helikopter i poduszkowiec?- Prawie w samym Cuiaba.- To lećmy tam.* * *Samolot DC 6 stojący na końcu pasa startowego prywatnego lotniska Smitha nie był ju\
pierwszej młodości.Jednak nawet wybredny obserwator widząc lśniące blachy kadłuba i skrzydełmusiałby w końcu uznać go za technicznie sprawny.Hamilton, Ramon i Nawarro - wspomaganiprzez nieoczekiwanie bardzo uczynnego Serrana - doglądali załadunku wyposa\
enia.Była touwa\
na, drobiazgowa i męcząca praca.Ka\
dy worek był otwierany, jego zawartość wyjmowana,sprawdzana i ponownie pakowana.Dopiero wtedy paczki uszczelniano - stawały się naprawdęwodoszczelne.Był to z konieczności długotrwały i powolny proces, podczas którego cierpliwośćSmitha szybko się wyczerpała.- Nikomu nie ufasz, dopóki sam nie sprawdzisz - stwierdził ponuro.- A jak ty doszedłeś do swoich milionów? - odparował Hamilton.Smith odwrócił się i bez słowa wszedł na pokład samolotu.* * *Po półgodzinnym locie z Brasilii wszyscy pasa\
erowie, z wyjątkiem Hamiltona, spali.Wyglądało na to, \
e \
aden z nich nie miał na tyle filozoficznego usposobienia lub po prostu nie byłna tyle odprę\
ony, \
eby coś czytać.Stare silniki huczały tak głośno, \
e jakakolwiek rozmowa byławłaściwie niemo\
liwa.Hamilton, powodowany instynktem, zaczął rozglądać się po kabinie, a\
wreszcie jego wzrok znalazł punkt zaczepienia.Wydawało się, \
e Heffner, le\
ący bezwładnie w swoim fotelu, spał.Tak przynajmniejmo\
na było sądzić po jego szeroko otwartych ustach i powolnym, miarowym oddechu.Było to tymbardziej prawdopodobne, gdy\
jego biała marynarka typu safari nie do końca była zapięta, dziękiczemu w okolicach lewej pachy widoczna była pochwa z białej skóry.Wymiary jej doskonaleodpowiadały kształtom aluminiowych piersiówek.Ale nie to zaniepokoiło Hamiltona.Alkohol - tobyło w stylu tego człowieka.Problem polegał na tym, \
e z prawej strony wystawał pistolecik zkolbą wykładaną masą perłową. Hamilton wstał i poszedł do tylnej ładowni, gdzie znajdowały się rzeczy osobiste członkówwyprawy, wyposa\
enie i zapasy \
ywności.Wszystko to tworzyło pokaz
ny baga\
, ale Hamilton niemusiał się przez niego przekopywać, \
eby znalez
ć to, czego szukał - podczas ładowania dokładniezapamiętał miejsce ka\
dej paczki ładunku.Wydobył swój plecak, otworzył go, naturalnie rozejrzałsię wokoło sprawdzając, czy nie jest obserwowany, ze środka wydobył pistolet i schował go dokieszeni.Odło\
ył plecak na bok i wrócił na swoje miejsce.* * *Lot i lądowanie na lotnisku w Cuiaba przebiegły bez \
adnych nadzwyczajnych wydarzeń.Pasa\
erowie rozglądali się wokoło ze zdziwieniem, co było zrozumiałe, jako \
e kontrast pomiędzyBrasilią a Cuiaba był bardzo wyraz
ny.- A więc to jest d\
ungla - stwierdziła Maria, patrząc z wyraz
nym niedowierzaniem.-Bardzo, bardzo fascynujące.- To jest jeszcze cywilizacja - odparł Hamilton.- D\
ungla le\
y tam - dodał, pokazując nawschód [ Pobierz całość w formacie PDF ]