[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Powiem ci to szybko i w skrócie, bo Shelby jest w kuchni, a niechce by był zbyt ciekawy.Mam zakodowaną linię od kiedy byłem wczynnej słu\
bie.W międzyczasie wykonywałem wtedy kilkaniezale\
nych prac dla C.I.A.Teraz te\
zdarza mi się udzielać imkonsultacji i dlatego mam jeszcze ten telefon.- Ale.Przeszedłeś przecie\
na emeryturę z powodu cukrzycy.Dlaczego.- Nie robię nic w terenie.- Wyjaśnił.- Ale mam pewne doświadczeniawywiadowcze z wojska, które C.I.A.czasami wykorzystuje.Có\
,cukrzyca pozwoliła mi utrzymywać to w sekrecie, chocia\
czasamimuszę posuwać się do kłamstwa.- Urwał, dając mi czas bym mogła cośpowiedzieć.Gdy milczałam, kontynuował.- Wiem jak zarabiasz na\
ycie, Jaz.Od samego początku.Więc, gdy dzwonisz brzmiąc jakbyścudem uniknęła karambolu, to chyba naturalne, \
e chcę ci pomóc.Więc, po pierwsze.Wszystko z tobą naprawdę w porządku?Zamyśliłam się.- Nie, ale nie jestem w niebezpieczeństwie.- Po kilku sekundachdodałam.- W tej chwili.- Czy jest coś co mogę dla ciebie zrobić?- Gdy nie odpowiedziałam odrazu, dodał.- Do licha, Jasmine, nie ka\
mi błagać.Mam ju\
dość byciapieprzonym nieu\
ytecznym starcem, jestem gotów pomóc.Tak,146Jennifer Rardin - Jaz Parks 01 - Once Bitten Twice Shypowiedziałem to.Wolontariusz, jak jakiś bogobojny, chodzącyregularnie do kościoła, stojący jedna nogą w grobie drań, który myśli\
e mo\
e ocalić resztki swej duszy, wykonując kilka godzin dobrychuczynków w tygodniu.Tylko mój ojciec mógł tak patrzeć na wolontariat.Pokręcony starydrań.A jednak, jako \
e nadal nie wiedzieliśmy kto jest naszym kretem,mogłabym skorzystać z kogoś o jego dojściach.Widać było \
e ma sporedoświadczenie.Czując się jakbym wsiadła do gondoli pływającej przezsurrealistycznym świat, powiedziałam.- Rzeczywiście Albert, jest coś co mo\
esz dla mnie zrobić.Mógłbyśsprawdzić dla mnie kilku senatorów?147Jennifer Rardin - Jaz Parks 01 - Once Bitten Twice ShyRozdział 18Rozdział 18Rozdział 18Rozdział 18To musiało mieć związek z wojskową przeszłością Alberta, poniewa\
gdy rzucił bombę cały kraj zadr\
ał.Byłam ciągle roztrzęsiona jakrozbitek, który prze\
ył huragan w Nowym Orleanie i czułam pewność,\
e jakiś Eskimos na Alasce pewnie właśnie niechcący spadł z sań, ztego samego powodu.Trzydzieści sekund temu dowiedziałam się, \
e mój ojciec naemeryturze nie tylko pomaga C.I.A., ale ma te\
wtyki w Waszyngtonie,które mocno ułatwią mi \
ycie.I mo\
e nawet je przedłu\
ą.Teraz uwierzęju\
we wszystko.Nawet, gdyby Cole i Bergman wbiegli i powiedzieli, \
eza oknem lata pterodaktyl, podeszłabym do okna i szukała jaszczura.A skoro o nich wspominam.Byli gotowi wedrzeć się do pokoju, bezwzględu na moją prośbę o prywatność.Czułam ich niepokój zza drzwi.Westchnęłam.Brakowało mi czasami starych dobrych czasów, gdy to\
e byłam Wra\
liwa, dotyczyło tylko wampirów, a i wtedy ich odczucianie były tak nachalne.Pomyślałam te\
, \
e fajnie by było móc tylko machnąć ręką, byotworzyć drzwi.Niestety, moje nowo odkryte umiejętności nieuwzględniały tego.Szkoda.Mo\
e powinnam kupić sobie paręwyszkolonych psów.Wzdychając, podniosłam się na równe nogi i otworzyłam drzwi.Niechodzili po korytarzu, jak myślałam.Wydeptywali ście\
kę w dywanie, wsalonie Cyganki.- Wszystko dobrze.- Powiedziałam, wchodząc do pokoju.Nie rzucilisię na mnie, nie dokładnie.W rzeczywistości Cassandra staławyprostowana nieopodal, a Bergman czaił się za nią, stojąc obok jejwielkiego, królewskiego ło\
a, w kolorze błękitnym.Cole podszedł do mnie i pociągnął mnie za łokieć, prowadząc dokanapy i dopasowanych do niej foteli.Usadził mnie delikatnie nanajwiększym meblu.- Przez ciebie czuję się staro.Uśmiechnął się tylko w odpowiedzi.Usiadł na granitowym blaciestolika, który tworzył wraz z kominkiem i porozstawianymi świecami,miłą i ciepłą przestrzeń.- Dobrze się czujesz?- Patrzył na mnie uwa\
nie, jakby chciałsprawdzić, czy w trakcie tej krótkiej separacji coś się we mnie niezmieniło.- Wyglądasz lepiej, ni\
oczekiwałem.- Pewnie dlatego, \
e czuję się lepiej ni\
powinnam.148Jennifer Rardin - Jaz Parks 01 - Once Bitten Twice Shy- Więc sytuacja opanowana?- W tym momencie- tak.- To mogę ju\
wracać do swojej cię\
arówki? Naprawdę muszę zabraćsię za posprzątanie tego basenu, albo pomyślą, \
e coś jest nie tak.- Dobra, ale nie staraj się węszyć.Zadzwoń te\
do mnie, gdyskończysz.Chcę zobaczyć te zdjęcia.- Zerknęłam na zegarek.- Jeremypowinien ju\
do tego czasu wstać.Przywiozę go ze sobą.- Spojrzałamna Bergmana- Idziesz z nami?Zapytany kiwnął twierdząco głową.- W takim razie ty i ja musimy pogadać.- Spojrzał ostentacyjnie nadetektywa.- Sami.Chciałam rzucić sarkastycznie  Jasne, \
e sami.Właśnie przecie\
ustaliliśmy, \
e Cole jedzie gdzieś indziej!.Czasami paranoja Bergmanasprawia, ze mam ochotę na czymś zacisnąć ręce.Na przykład na jegoszyi.Ale będąc neurotycznym.- Przepraszam, wra\
liwym,- geniuszem,starałam się pokazywać mu nadal tylko moje pozytywne zachowania.Póki co.- Oczywiście.- Odpowiedziałam zamiast tego.- Jestem ciekawa cochcesz mi powiedzieć.- Podniosłam się i spojrzałam na Cassandrę.-Dziękuję za uratowanie mojego brata [ Pobierz całość w formacie PDF ]