[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Proszę, zaśpiewajcie  Myślisz o tym, bymnie dręczyć".To jest moja ulubiona pieśń, a lady Regina ma do tego właściwygłos.Regina zawahała się.Znała na pamięć większość popularnych pieśni, a ta,którą chciała usłyszeć Louisa, miała ponad dwadzieścia pięć wersów, którychRegina nie nauczyła się na pamięć.A przecież nie mogła ich przeczytać.- Nie, nie tę, Louiso, jeśli pozwolisz.Co powiesz na  Tyś czystością jasnycherubinie"?Louisa spojrzała na nią zdziwiona.- Ale to nie jest duet.- Masz rację.Więc może.tę o.Dlaczego nie mogła przypomnieć sobie żadnego duetu, który znała napamięć?- Protestuje pani przeciw wyborowi piosenki przez moją siostrę? - zapytałchłodno lord Draker, podczas gdy ona rozpaczliwie przeszukiwała pamięć, wktórej nagle zapanowała kompletna pustka.- Czy raczej przeciw jej wyborowipartnera dla pani?Pośród zgromadzonych zapanowała pełna napięcia cisza.Regina wpadław panikę.- To nie tak.po prostu nie chcę.SR- A więc jedno i drugie - dodał, uśmiechając się szyderczo w stronę tłumu.- Niemiłosierna Piękność nigdy nie zaśpiewa w duecie, bo to oznaczałoby, żenie tylko ona będzie w centrum uwagi, a z mężczyzną, który.- Lordzie Draker, pilna wiadomość do pana - zawołał głos z tyłu.Wszyscy odwrócili się, by zobaczyć złowrogą minę lady Iversley.Zmrużył oczy.- Od kogo?- Pańska posiadłość.Powinien pan natychmiast tam się udać.- Spojrzaławymownie na szemrający tłum.- Ale nie ma powodu, żeby pozostali nie mielipodziwiać występów.Louiso, akompaniuj, proszę, lady Reginie podczasśpiewu.Jestem przekonana, że wszyscy z radością jej wysłuchają.Kiedy wicehrabia uspokoił się nieco, gospodyni dodała zwięz
le:- Jeśli będzie pan łaskaw iść ze mną, sir, zaprowadzę pana do posłańca.Lord Draker spojrzał na lady Iversley i wymamrotawszy chłodne przepraszam", wymaszerował z salonu, zostawiając Reginę trzęsącą się zewstydu.To uczucie szybko zastąpił gniew.Co jest nie tak z tym mężczyzną? Czyon absolutnie nie potrafi zachować się publicznie? Przyznaje, nie poradziłasobie z sytuacją.Gdyby nie zachowała się tak gorączkowo, on nie zareagowałbyw ten sposób.Ale dlaczego zawsze musi mówić takie okropne rzeczy?Popatrzyła na tłum - wszyscy byli wstrząśnięci.Zniweczył wszystko to,co zrobiła dla niego Louisa.Nawet szybka reakcja lady Iversley tego nienaprawi.Ale nie pozwoli na to, żeby cały trud poszedł na marne.Podeszła dofortepianu i szepnęła do Louisy:- Czy możesz zagrać  Tyś czystością jasny cherubinie"? Louisa skinęłagłową, po czym powiedziała szeptem:- Wybacz, ale nie zdawałam sobie sprawy, że masz coś przeciwkośpiewaniu z Marcusem.SR- Nie mam.Po prostu nie znam niektórych piosenek dostatecznie dobrze,by je wykonać.Chociaż Louisa patrzyła sceptycznie, nie powiedziała nic, tylko zagraławstęp.Regina zaczęła śpiewać, ale nawet ulubiona melodia nie mogą podnieśćjej na duchu.Jeśli Louisa nie wierzy w jej zapewnienia, jej brat z pewnością teżnie uwierzy.Ani nikt inny.Mogą przypuszczać, że obraziła go rozmyślnie.Ale mówiąc szczerze, to nie była całkowicie jej wina.Nawet nie dał jejsposobności, by zdążyła wybrać coś innego.Poczucie klęski nie odstępowało jej.Odkąd odmówiła ustąpienia wsprawie Simona i Louisy, musiała zmagać się z jego lordowską mością.Gdzieśtam w swojej tępej głowie on musi wiedzieć, jak być dżentelmenem.Powinnaodwołać się do lepszej części jego natury.Wiedziała, że taką ma, człowiekbezduszny nie mógł śpiewać z takim uduchowieniem.SRROZDZIAA
6Pozwól swojej podopiecznej od czasu do czasu na pewnąsamodzielność.To nauczy ją tym bardziej doceniać twoje opinie.- Panna Cicely Tremaine, Idealna PrzyzwoitkaMarcus usiłował powściągnąć nerwy, kiedy kroczył za Katherine w głąbkorytarza.Dobiegały go dz
więki słodkiego sopranu lady Reginy; głos syrenypasował jak ulał do jej zimnego serca.Niech ją wszyscy diabli!- Więc gdzie jest ten posłaniec? - zapytał z przekąsem.Katherinezatrzymała się i spojrzała mu w oczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]