[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.AÛumdus sinkis sur folion de arbo, ¸ustesuper ili.Ne, ili ne parolis pri amo kaj çio tia, sed disputis, pre-skaû kverelis.Sur la kaÿtanarbojn falis nigra ombro; eble tial la Prin-cino kaj Junulo ne estis inklinaj al amkonfesoj.Tre prok-sime, en distanco de kelkaj paÿoj la teron iluminis latenera lumo de la luno.Sed la ombro andante surruli¸isla iluminitan spacon. Baldaû tiu çi malbenita ombro de la horlo¸o, iran-ta pasintecen, inundos la tutan mondon, se nur la Ma-gistro. . . angore zumis AÛumdus. Malvarme kaj tenebre,  triste diris la Princino. Jes, malvarme kaj tenebre, ni do ree estas en la mez-epoko,  eÛis la Junulo. Çu morgaû oni ree kondukos vin al la Inkvizitoro? Jes. . .Morgaû,  respondis la Junulo. La kompatinda, malsa¸a. . .Kaj vi ree estos ripe-tanta, ke la Tero giras çirkaû tiu çi malgranda Suno?99PIZULO KAJ SIMPLULOeLIBRO Jes! Kaj sub torturo? Kion do alian mi povas diri? Koperniko ja pruvis, ketio estas la vero. Absurdo. . .La tuta strato, la tuta kvartalo, la tutaurbo scias, ke tio estas absurda, sed vi gurdas la vian, porke oni mortigu min kaj vin.La Junulo silentis, mallevinte la kapon. Al çiuj estas konate,  adis la Princino,  ke laSuno levi¸as tie, malantaû la frukta bazaro.Onjo Petra,kiu plej bone bakas la kukojn kun rabarbo, frue mateneiris laû la pomaj vicoj kaj vidis, kiel la stulta Suno dor-maças sub la alero.Onjo Petra ankoraû pensis:  Kiagrandega ru¸a pomo, levis ¸in kaj faligis  ¸i estis trevarmega.Vi ja kredas al onjo Petra?!La Junulo silentis. Kaj onçjo Piter, Çefo de la Nokta Gardantaro, iriskun patrolo laû la bordo de la maro kaj ekvidis vian dis-komplezan Suneton, kiu estas al vi pli kara ol mi kaj lavivo.¯i plendrinkis ebria kaj sternaçis sin dum neper-mesebla tempo en nepermesebla loko.La onçjo Piterbatis ¸in per la piedo, kaj ¸i momente ruli¸is trans lahorizonto en la maron  eç ne ekblekis.Çiuj do devasobei la determinitan ordon.Vi ja kredas al onçjo Piter? Sed ja. . . provis komenci la Junulo, sed la Prin-cino ne permesis al li findiri.100PIZULO KAJ SIMPLULOeLIBRO Kaj maljuna onçjo Inkvizitoro tiel mal¸ojas, ke vikontraûdiras al li, kaj oni estas devigata ree vin pride-mandi.Vi devas diri tion, kion oni al vi ordonas, tion, alkio kredas çiuj oma¸indaj homoj, eç se vi mem ne kre-das al tio.Alie mi foriros de vi.Mi foriros de vi por çiam.La princino, ne turnante sin, foriris.Kaj la Junulo staris çe la benko sub kaÿtanarbo, kva-zaû denove ÿtoni¸is.Li ne ploris kaj ne petegis, kiel fa-rus mi kaj çiu alia, sed nur diris post la Princino kun siastranga suferplena grimaco: Du mil libroj estas skribitaj pri maljuna doktoroFaûsto, kiu vendis la animon al la diablo por çion scii kajçion vidi.Kial do ekzistas tiel malmultaj libroj pri mili-onoj da homoj, kiuj vendas la animon al la diablo pornenion scii kaj nenion vidi?La Princino foriris çiam malproksimen, AÛumdustimi¸is. Do kio, çu oni atendu ankoraû okcent jaroj ¸is kiamili denove renkonti¸os kaj denove kverelos? Do ne!  ¯ikolere ekrigardis min. Je kiu diablo vi rigardaças çiu-flanken anstataû flugi al la Princino kaj ordoni al ÿi re-veni.Mi jam çesis atenti ÿian krudecon kaj eble pli trankvilerespondis: Unue, mi ne estas tute senpartia persono kaj mipene pacigus la Princinon kun la Junulo, kvankam, cer-101PIZULO KAJ SIMPLULOeLIBROte, mi deziras al ili feliçon.Kaj vi mem dum la tuta tem-po zumas, ke mi estas simplulo; kiu aûskultas simplu-lon?! Absurdo!  preskaû ¸emkriis AÛumdus, eç ne fin-aûskultinte min. Mi la lastan fojon demandas vin: çuvi vere ne diros al la çarma pareto, ke ili pli rapide mo-vi¸u el la ombro de la diabla horlo¸o? Do tute proksimeestas serena luna lumo! Mi konas vin, fabelistojn! Viçiam trovos kaûzon por resti flanke de interbati¸o kunla plej nobla aspekto.Mi terure ofendi¸is. Kiel vi povas, do îus. . . Nu, ne koleru,  ridetante, kvazaû nenio okazus,zumis AÛumdus. Oni do diras al vi, ripozu, mi memsukcesos.Kun tiuj vortoj AÛumdus startis aeren.Oni do ne treagrable  ripozas sur la folio de kaÿtanarbo.Hazardaventopuÿo deblovos vin.Çiu pigra promenantulo-paseropost tempesta nokto povas senintence kolizii kun vi, kieldirite,   venena vermeto. Ne, ne pri tiu forpaso li revis ,  pensis mi pri si, kieloni skribas en libroj.Sed, en vero, mi ne revis pri ia for-paso.Feliçe, AÛumdus baldaû revenis.Çu vi pensas, ke ¸ipetis pardonon pro sia konduto? Nenio simila.¯i estispreskaû krevanta pro memkontenteco:102PIZULO KAJ SIMPLULOeLIBRO Sur la selon, kaj ni flugu.Voje ¸i tuttempe babiladis. Mi ne komprenas, kion farus homoj sen mi [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]