[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rys.9.Z
wiadectwem uzewnętrzniania się pól biologicznych w doświadczeniach z Kułagina jestnadzwyczaj interesujący eksperyment, w którym badana wywiera wpływ na igłę kompasu, zmuszającją do dość szybkiego obracania się wokół osi.Następnie Kułagina zaczyna oddziaływać tak silnie, żepowstają ruchy nie tylko igły, ale i samego kompasu, który przesuwa się po stole.Ten ostatni ruch zpunktu widzenia ogólnonaukowego nie jest już jednak tak istotny, jak ruch igły magnetycznej podwpływem silnego promieniowania biologicznego.Efekt ruchu igły powstaje w wyniku skoordynowanych krzyżujących się ruchów okrężnych obudłoni.Można założyć dwie przyczyny przemieszczeń igły kompasu w tych doświadczeniach.Pierwsząz tych przyczyn mogą być jony powietrza powstające podczas oddziaływania biopól Kułaginej.Jest toniejako pośrednia przyczyna oddziaływania jej pól na igłę.Niektóre momenty doświadczenia, a m.in.szybkość, z jaką występuje tu efekt magnetyczny, czynią jednak tę hipotezę mało prawdopodobną.Drugą przyczyną może okazać się bezpośrednie oddziaływanie promieniowań Kułaginej na igłęmagnetyczną.Inaczej mówiąc, fakt przemieszczania się igły kompasu świadczy o tym, że strukturakomponentów promieniowań biologicznych człowieka obejmuje także komponent, na którybezpośrednio reaguje igła magnetyczna.Dalsze badania eksperymentalne będą musiały ujawnić naturę reakcji magnesu na pola człowieka iwykazać istnienie bezpośredniego lub pośredniego (poprzez jony powietrza) oddziaływania organizmużywego na magnes.Dowód istnienia komponentów magnetycznych w strukturze promieniowańbiologicznych, czy też istnienia takiego komponentu, który mógłby wywierać bezpośredni wpływ namagnes, mógłby mieć wielkie znaczenie ogólnonaukowe.W zdecydowanej większości doświadczeń z Kułagina rejestrowano przemieszczanie sięprzedmiotów po stole.Eksperymenty nieco różniły się w charakterze od doświadczeń z A.W. niebyło szkła organicznego jako warunku przemieszczania się obiektów; obiekty przemieszczały się wkażdych warunkach  na zwykłym stole albo serwecie.Doświadczenia z obu badanymi miały jednakpewną wspólną cechę: prawie we wszystkich eksperymentach przedmioty poruszały się, mającoparcie na określonej płaszczyz
nie.Tylko niekiedy Kułaginej udawała się próba zawieszenia przedmiotu w powietrzu.Takiedoświadczenie wymagało od niej wielkiego napięcia i na tym chyba polega powód rzadkiegoprzeprowadzania przez nią eksperymentów tego rodzaju.Dysponujemy jedną fotografią Kułaginej wchwili, gdy zawiesza plastikową piłeczkę pingpongową.Wyraz
nie widoczne jest psychiczne napięcieKułaginej w toku tego doświadczenia (rys.9).Mimo iż sporadyczny, ten trudny dla podmiotu eksperyment przedstawiony na zdjęciu ma wielkie izasadnicze znaczenie.Z
wiadczy on przede wszystkim o tym, że za podstawową siłę uczestniczącą wjego przeprowadzaniu nie można uważać sumy ładunków elektrostatycznych.Jak wykazały specjalnepomiary, na przedmiocie zawieszonym pod rękami ładunki istnieją.Ilościowo nie są one jednakwystarczające do utrzymywania przedmiotu w powietrzu.Dla utrzymania w powietrzu za pomocą elektrostatyki nawet tak lekkiego przedmiotu jak piłeczkapingpongowa potrzebne są ogromne pola elektrostatyczne  wywołałyby one w przestrzeniokołoskórnej w pobliżu rąk Kułaginej potężne ładunki iskrowe, podobne do błyskawic.Ten prostypozornie fakt  piłeczka pingpongowa, wisząca w powietrzu pod rękami Kułaginej  z całąoczywistością świadczy o tym, że w organizmie człowieka istnieją potężne siły, zdolne dowykonywania ogromnej pracy mechanicznej, i są to siły, które znalazły się poza sferą badańwspółczesnego przyrodoznawstwa.Całość uzyskanych w doświadczeniach z Kułaginą faktów świadczy o tym, że zdolność dozawieszania przedmiotu w powietrzu, jak zresztą i do obracania igły magnetycznej, wiąże sięniewątpliwie z właściwościami energetycznymi skóry  przenikającymi przez powłokę skórnąpromieniowaniami oraz ładunkami przyciąganymi przez te promieniowania z przestrzeni [ Pobierz całość w formacie PDF ]