[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Erland kaj Gudmund elveturi¸is kaj tuj petis la permesonparoli aparte kun Hildur kaj ÿiaj gepatroj.Baldaû ili staris çiujen çambreto, kie la skabeno havis sian skribotablon. Mi pensas, ke vi jam legis en la gazetoj pri la interbati¸oen la urbo dum la antaûsabata nokto, kiam homon oni mur-dis, diris Gudmund rapide. Jes, certe ni legis pri ¸i, di-ris la skabeno. La fakto estas, ke mi trovi¸is en la urbo tiunnokton, daûrigis Gudmund.Nun neniu respondo aûdeblis.50 LA JUNULINO EL STORMYReLIBROFari¸is silento de tombo.xajnis al Gudmund, ke çiuj lin rigar-das fikse kaj kun tioma teruro, ke li ne povis daûrigi.Sed lapatro helpis lin. Gudmund estis priregalita de kelkaj liajamikoj.Li verÿajne drinkis tro tiun nokton, kaj kiam li venishejmen, li ne sciis, kion li estis farinta.Sed facile estis vidi, keli partoprenis interbati¸on, çar la vestoj estis disÿiritaj. Gud-mund vidis, ke la teruro, kiu regis la aliajn, plii¸is çe çiu vor-to, sed li mem çiam pli trankvili¸is.Naski¸is çe li sento deobstino, kaj li denove parolis: En la sabata vespero, kiam al-venis la gazeto kaj mi legis pri la interbati¸o kaj pri la klingo,kiun oni enÿovis en la kranion, mi elpoÿigis mian trançilon,kaj tiam mi vidis, ke mankas al ¸i unu klingo. Vi alpor-tas vere malbonajn novaîojn, Gudmund, diris la skabeno. Plej korekte estus, se vi estus tion rakontinta al mi hieraû. Gudmund silentis, sed nun la patro denove intervenis. Neestis facile por Gudmund.Estis ja granda tento silenti pri çio.Li perdos multon pro çi tiu konfeso. Jes, ni devas ¸oji, keli parolis nun, tiel ke nin li ne povas kuntiri en sian mizeron, maldolçe diris la skabeno.La tutan tempon Gudmund fikse rigardis Hildur.xi surha-vis kronon kaj vualon, kaj li vidis, kiel ÿi levis sian manon kajeltiris unu el la grandaj pingloj, kiuj fiksis la kronon.xi ÿajnetion faris nekonscie.Kiam ÿi rimarkis, ke Gudmund rigardas¸in, ÿi reenÿovis la pinglon. Estas ja ankoraû ne pruvite, ke Gudmund estas la mur-dinto, diris la patro, sed mi komprenas, ke vi preferus, ke lageedzi¸on oni prokrastu, ¸is kiam çion oni estos esplorinta. Estas senutile, mi pensas, paroli pri prokrasto, diris laskabeno. Mi pensas, ke Gudmund estas tiel certa pri siaj51 LA JUNULINO EL STORMYReLIBROagoj, ke ni povas interkonsenti pri tio, ke tuj çesu la ama in-terrilato inter li kaj Hildur. Gudmund ne tuj respondis al tiu apelacio.Li alproksimigisla fiançinon, etendante la manon.xi restis tute senmova kajÿajnigise, ke ÿi ne vidas lin. Çu vi ne volas diri adiaû al mi,Hildur? Nun ÿi suprenrigardis, kaj ÿiaj grandaj okuloj brilispro malestimo. Çu vi direktis la trançilon per tiu mano? ÿidemandis.Gudmund ne respondis al ÿi, sed turnis sin al laskabeno. Jes, nun mi estas certa pri la afero, li diris. Es-tas senutile prokrasti la geedzi¸on. Per tio çesis la interparolo kaj Gudmund kaj Erland foriris.Ili devis trairi multe da çambroj kaj vestibloj antaû ol ili eli-ris, kaj çie ili vidis la preparaîojn por la geedzi¸o.La pordo dela kuirejo estis malfermita, kaj ili vidis multegajn homojn, kiujrapidis tien kaj reen.Elvenis odoro de rostaîoj kaj bakaîoj; latutan fajroplaton plenkovris malgrandaj kaj grandaj bolpotoj,la kuprajn kaserolojn, kiuj ordinare ornamis la murojn, onijam dekroçis kaj uzis nun. lmagu, ke ¸uste pro mia geedzi¸oili tiel laboras! Gudmund pensis, preterpasante.Trairante la domon, li havis ideeton de la tuta riçeco de lamanova farmbieno.Li vidis la man¸oçambron, kie oni jamaran¸is grandajn tablojn kun longa vico da ar¸entaj pokalojkaj kruçoj.Li preterpasis la provizejon de vestoj, kie la plan-kon kovris kestegoj kaj la murojn grandega provizo da vestoj.Pli poste, veninte al la korto, li vidis aron da novaj kaj malno-vaj çaroj; bonegajn çevalojn oni kondukis el la stalo, kaj be-legajn çarkovrilojn oni metis en la çarojn.Lian rigardon ren-kontis kelkaj kortoj, kiujn çirkaûis bovejo, stalo, ÿafejo, gre-nejoj, tenejoj, garbejoj, kaj multe da aliaj konstruaîoj. Çionçi mi estus havinta, li pensis, sidi¸ante en la çareton.52 LA JUNULINO EL STORMYReLIBROMaldolça pento subite posedis lin.Li estus prefere saltin-ta el la çareto por eniri kaj diri, ke ne estas vera tio, kion li îusdiris.Li ja volis nur mokÿerci kaj timigi ilin.Estis ja vere mal-sa¸e konfesi.Kiom utilos lia konfeso? Certe neniu tiros profi-ton el tio.La mortinto ja estas senviva.Ne, el çi tiu konfesonur rezultos, ke ankaû li eni¸os en malbonstaton.Dum la lastaj semajnoj li ne tiel arde deziris tiun geedzi-¸on, sed nun, kiam estis necese rezigni pri ¸i, li vere vidis,kiom ¸i valoras.Estis multe perdi Hildur Eriksdotter kaj çion,kio kunsekvos.Ne gravis, ke ÿi estas obstina kaj memfidema.xi ja estas la plej eminenta el çiuj en la najbaraîo, kaj per ÿi lija estus akirinta grandan influon kaj reputacion.Li çagreni¸is ne nur pri Hildur kaj ÿiaj havaîoj sed ankaûpri pli malgravaj aferoj.En tiu çi momento li ja estus forve-turonta al la pre¸ejo, kaj çiuj, kiuj lin vidus, envius lin.Kajhodiaû li estus la plej ÿatata persono çe la geedzi¸a man¸o-tablo.¯uste hodiaû li estus estinta meze de danco kaj ¸ojo.La tago de lia feliço do foriris nun de li.Erland sin turnis al la filo fojon post fojo kaj rigardis lin.Nun li ne aspektis tiel bela, kaj la okuloj ne brilis tiel klare kieldum la mateno, sed li sidis apatie kaj senenergie kun senbrilajokuloj.La patro sin demandis, çu la filo pentas sin, ke li kon-fesis, kaj unue li intencis demandi lin pri tio, sed poste li opi-niis, ke plej bone estas silenti. Kien veturi nun? diris Gudmund post momento. Çu neestas plej bone tuj veturi al la polica komisaro? Çu neestas plej bone veturi hejmen, por ke vi povu ripozi kaj dor-mi, diris la patro. Verÿajne vi ne dormis multe la lastajnnoktojn. Panjo certe konsterni¸os, vidante nin. xikredeble ne tro miros, diris la patro. xi scias tiom, kiom mi.53 LA JUNULINO EL STORMYReLIBROxi certe ¸ojos, ke vi konfesis
[ Pobierz całość w formacie PDF ]