[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.”Kaj kiel kondutis Eta Tim?” demandis la mastrino, tuj kiam Bob estis sufiçe kisinta sian filinon.”Tre bone,” respondis Bob.”Sed li fari¸as pripensema, çar li estas tiel ofte sola, kaj li havas la plej strangajn pensojn… Li diris al mi, revenante, ke li esperas, ke oni vidis lin en la pre-¸ejo, çar li estas kriplulo kaj tiel oni povis ¸oje memori je kristnasko tiun, kiu igis lamulojn iri kaj blindulojn vidi! ”La voço de Bob tremis kiam li tion diris, kaj pli forte ankoraû kiam li aldonis, ke Eta Tim forti¸is nun… La aktiva lambastoneto aûdi¸is sur la planko, kaj Tim revenis, akompanata de siaj frato kaj fratino, al la benketo apud la fajro; Bob relevis siajn jakmanikojn (kiel se eble ili povus fari¸i pli eluzitaj, malfeliçulo!) kaj miksis ion varmegan en kruço, movis tion per kulero kaj metis sur la fajron por boleti.Tiam sinjoreto Peter kaj la du junaj Cratchitidoj iris por alporti la anseron kaj baldaû revenis en ¸oja procesio!41KRISTNASKA KANTOeLIBROTiel multe ili tumultis, ke vi estus pensinta, ke ansero estas inter çiuj birdoj la plej malofta, kaj, kompreneble, en tiu dometo ¸i vere estis malofta.Sinjorino Cratchit varmigis la sukon; sinjoreto Peter ebergie kaçigis la terpomojn; fraûlino Belinda sukeris la pomsaûcon; Martha viÿis la varmajn tele-rojn; Bob sidigis Etan Tim apud sin çe la tablo; la du junaj Cratchitidoj metis se¸ojn por çiuj, kaj ankaû por si mem; kaj ili tiam puÿis la kulerojn en siajn buÿojn, por ke ili ne kriu antaû ol ili laûvice estos servitaj.Fine çio estis preta, kaj oni petis la benon de Dio.Paûzo sekvis, dum la sinjorino ekzamenis la trançilon kaj sin preparis por enpuÿi ¸in en la bruston de la birdo kaj kiam ÿi tion faris, kiam la internaîo elpuÿi¸is, çiuj gaji¸is, kaj eç Eta Tim, ekscitita, batis la tablon per sia trançil-tenilo kaj malforte kriis”Hura’!”Neniam oni vidis tian anseron! Bob diris, ke li kredas, ke neniam tia ansero estos kuirita! ¯ia moleco kaj gusto, ¸ia am-plekso kaj malkareco, estis temoj de grandega admiro.Kun pomsaûco kaj terpomoj, ¸i sufiçis por la tuta familio; eç, kiel la sinjorino ¸oje diris (rigardante malgrandetan atoman oston sur la plado), ili ne ¸in tute forman¸is fine! Tamen çiuj satis.Sed eç post kiam la teleroj estis ÿan¸itaj de fraûlino Belinda, sinjorino Cratchit sola forlasis la çambron — tro nervoza por toleri atestantojn — por iri al la pudingo kaj ¸in enpor-ti…Ho! çu ¸i estas sufiçe kuirita? Çu ¸i ne disrompi¸os, kiam ÿi elturnos ¸in! Çu iu ne suprenrampis la muron por ¸in ÿte-li, dum ili man¸is la anseron? Oni imagis çiaspecajn teruraîojn …42KRISTNASKA KANTOeLIBROHo! kiom da vaporo! la pudingo estis eltirata el la kaserolo … odoro kvazaû de lavejo! tio estis la pudinga tuko … odoro simila al tiu de restoracio, de kukejo kaj de lavejo kune! tio estis la pudingo! … Envenis tuj sinjorino Cratchit, ru¸i¸anta kaj ridetanta fiere, kun la pudingo, simila al makulita kugle-go, tiel malmola, brilanta en brando flamanta, kaj ornamita per ileksa branço, kiu staris supre.Ho! kia mirinda pudingo! Bob Cratchit diris, tre trankvile, ke li ¸in rigardas kiel la plej granda sukceso de la sinjorino depost ilia geedzi¸o! Sinjorino Cratchit diris ke nun, kiam çio bone okazis, ÿi konfesas ke ÿi ne bone sciis, çu la kvanto da faruno estos sufiça.Çiuj ion diris pri tio, sed neniu diris aû pensis, ke la pudingo estis tro malgranda por granda familio.Estus herezo fari tion.Çiuj hontus havi tian penson!Fine la tagman¸o fini¸is; oni forportis la tablotukon, balais la fajrejon, kaj revivigis la fajron.Poste la miksaîo en la kruço estis gustumata kaj perfektigata, oni metis pomojn kaj oran-¸ojn sur la tablon, kaj multajn kaÿtanojn sur ÿovelilon sur la fajro.Tiam la tuta familio sidi¸is çirkaû la fajro, kaj apud la kubuto de Bob estis la tuta familia glasaro … du glasoj kaj unu taso sen tenilo.Tamen ili enhavis la kruçan miksaîon same bone kiel pokaloj oraj estus ¸in enhavintaj! kaj Bob disdonis¸in ¸oje, dum la kaÿtanoj sur la fajro brukraketis kaj siblis.Tiam Bob diris: — ”Mi proponas ’¯ojan kristnaskon’ al ni çiuj, miaj karaj! Dio nin benu!” Kaj la tuta familio ripetis tion.”Dio nin benu! çiujn!” diris Eta Tim, laste.Li sidis tre proksime de sia patro, sur sia malgranda tabureto.Bob tenis lian maneton velkan, kvazaû li volus ami la infanon pli ol kutime kaj lin teni apud si, kaj kvazaû li timus lin perdi.43KRISTNASKA KANTOeLIBRO”Fantomo!” diris Scrooge kun intereso, kiun li neniam sentis antaûe, ”diru al mi çu Eta Tim vivos.””Mi vidas neokupitan se¸on en la angulo apud la fajrujo,”respondis la fantomo, ”kaj lambastoneton sen posedanto, sed zorge konservatan.Se tiuj çi imagoj restos neÿan¸itaj estonte, la infano mortos.””Ne, ne!” ekkriis Scrooge.”Diru, ke li estos savita!””Se çi tiuj imagoj restos neÿan¸itaj estonte, neniu el mia raso trovos tiun infanon tie çi [ Pobierz całość w formacie PDF ]