[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Obaj podtrzy-mywali korespondencję ze wspólnymi przyjaciółmi.Triumwirat łączył ichdo końca 33 roku.(Teraz byli wolni.Pozbyli się Lepidusa i kłopotliwegoSekstusa Pompejusza.Sekstus, pokonany przez Oktawiana, został stracony,najprawdopodobniej z rozkazu Antoniusza.) Antoniusz miał powody, byczuć się niezagrożonym.W tym samym mniej więcej czasie wysłał doOktawiana inne przesłanie.Zrzeknie się władzy w Rzymie i przywróci wnim republikę, jeśli Oktawian uczyni to samo.Niewykluczone, żeAntoniusz bluffował.Mógł poświęcić tani kapitał polityczny.Rzymskietytuły i skład rzymskich władz nie miały dlań większego znaczenia naWschodzie, gdzie najwyrazniej zamierzał pozostać.Otrzymał jasnąodpowiedz, jakiej być może się spodziewał.Przez jakiś czas byłowiadomo, do czego prowadzi przedłużający się pobyt w Aleksandrii,odtrącenie Oktawii, uznanie Cezariona.Przyjaciele z pewnością infor-mowali Antoniusza i Kleopatrę o nastrojach panujących w Rzymie.Napoczątku roku Oktawian wygłosił w senacie napastliwą mowę, bezpo-średnio atakując swego kolegę.Od tamtej pory nie sposób już stwierdzić,224 VIII. NIEDOZWOLONE MIAOZCI I DZIECI NIE Z ZONY" co miało większą skalę - królewskie ekstrawagancje w Aleksandrii czyrzymskie wyobrażenia na ich temat, ambicje Kleopatry czy ich rzymskawersja, uczucie Antoniusza do Kleopatry czy jego rzymskie interpretacje.Pałac Kleopatry był w 33 roku bez wątpienia najbardziej luksusowąbudowlą w rejonie Morza Zródziemnego, ale nigdy nie wyglądał takimponująco, jak w oczach Rzymian owej zimy.Między Antoniuszem i Oktawianem od lat narastały animozje.Kiedytama wreszcie pękła, wylały się rwącym strumieniem.Obaj oskarżali sięnawzajem o sprzeniewierzenie ziem.Oktawian domagał się udziału włupach z Armenii.Antoniusz pomstował, że jego ludzie zostali pominięciprzy nadaniach w Italii.(Oktawian odparł, że jeśli Antoniusz chce ziemi,może podzielić Partię.To z pewnością zabolało.) Oktawian potępiłAntoniusza za zabójstwo Sekstusa Pompejusza, które w Rzymie samświętował, a było ono konsekwencją klęski, którą Sekstus poniósł w walcez Oktawianem.* Antoniusz zarzucał Oktawianowi bezprawne odsunięcieLepidusa.A co z jego prawem do werbowania żołnierzy w Italii? Oktawianod dawna mu w tym przeszkadzał, choć zgodził się na mocy traktatu.Antoniusz musiał rekrutować armię wśród Greków i Azjatów.A skoro jużo tym mowa, co się stało z resztą floty, którą cztery lata temu pożyczyłOktawianowi? I osiemnastoma tysiącami ludzi, których Oktawian obiecałmu na wymianę? Antoniusz skrupulatnie dotrzymywał zawartych umów, wodróżnieniu od Oktawiana, który wciąż wzywał go na spotkania, naktórych się nie pojawiał.Tak jak zawsze, nic nie zadziałało skuteczniej niżinwektywy ad personam, im bardziej pro-* Sekstus Pompejusz pod wieloma względami skomplikował cały obraz.Przyjaznił się zmonarchami uchodzącymi za śmiertelnych wrogów Rzymu.Kleopatra hvła doń przychylnieusposobiona ze względu na stosunki łączące ojców obojga.(Sekstus zalecał się doKleopatry, do czego Antoniusz go zniechęcił.Miał na tyle rozumu, żeby dostrzec, iż niepowinien być w zmowie zarówno z cudzoziemską królową, jak i z zawadiackim rodakiem,który - choć cieszył się w ojczyznie poparciem ludu -zachowywał się jak pirat.InstynktAntoniusza nie zawiódł.Sekstus, niepoprawny awanturnik, za jego plecami zaproponowałswoje usługi Partom.) Według Appiana Antoniusz nie chciał podpisać rozkazu egzekucjiSekstusa.Miał skrupuły, bo wiedział, że nie spodoba się to Kleopatrze, a nie chciał, żebyobarczała go odpowiedzialnością.Appian sugeruje, że wyrok byl słuszny.Lepiejwyeliminować Sekstusa, niż żeby utalentowany dowódca floty i współdziałająca z nimKleopatra podsycali nieszczęsną niechęć wzajemną Antoniusza i Cezara [Oktawiana]"(Appian, V 144.O Sekstusie Pompejuszu ogólnie, Appian, V 133-145).VIII. NIEDOZWOLONE MIAOZCI I DZIECI NIE Z ZONY" 225 stackie, tym lepiej.Antoniusz wypomniał Oktawianowi, że pochodzi zgminu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]