[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. %7łycie takie już jest, moja droga  powiedziała Ma deline; Julia poki-wała głową.Hannah przygryza wargę, wdzięczna za tę uprzejmość, ale nie przekonana. Ja i Philippe musimy wyglądać jak dwójka rozpuszczonych dzieciaków. Och, daj spokój. Madeline machnęła ręką. Przede wszystkim, obojejesteście muzykami  i to nie jakimiś tam muzykami, lecz wybitnymi artystami,wiecznie w centrum uwagi.Masz wyjątkowy dar i zdecydowałaś się dzielić nim zLRTinnymi.Całe lata poświęciłaś ćwiczeniom, a twoja pasja była zarazem twoimz
ródłem utrzymania.Niewiele osób potrafi tak pokierować swoim życiem i dotego jeszcze zaznać sławy.Szczerze mówiąc, zdumiewa mnie, że nie jesteściekompletnie nieznośni. Skrzywiła się.Hannah uśmiechnęła się i wytarła oczy, pochylona nad swoją herbatą.Madeline z błyskiem w oku podeszła do wieży i wzięła CD. Zobacz, co znalazłam.Hannah rozpoznaje okładkę i czuje się zakłopotana. O, nie. O, tak. Madeline wyjęła krążek z pudełka. Nie potrafię sobie nawetwyobrazić, jak to jest grać pod batutą Lorina Maazela i Kurta Masura. Wróciłado stołu i podała okładkę Julii.Gdy muzyka Straussa wypełnia pokój, Hannah czuje, że jej ciało odpręża się.Nawet Julia zamyka oczy, pozwala odpłynąć myślom.Madeline usiadła na krześle. Ty i Philippe jesteście tylko ludz
mi, jak wszyscy inni.Nie ma sensu za-dręczać się tym, że jesteś człowiekiem.Hannah czuje wdzięczność za te słowa otuchy, ale nie wyobraża sobie, żebyMadeline była kiedykolwiek tak niemądra jak ona. Chciałabym być taka jak ty.Jesteś taka niezależna, potrafisz wykorzystaćokazję, nie musisz niczego żałować.LRTMadeline sięgnęła po koszyk ze świeżo upranymi serwetkami i zaczęła jeskładać. Tego bym nie powiedziała.Jak mówiłam, jesteśmy tylko ludz
mi, każdy macoś, czego żałuje.Julia też sięgnęła po serwetki. Zapewne, ale spójrz na swoje życie, Madeline.Idziesz przez nie z takąpewnością siebie, z taką dystynkcją, jesteś taka miła i szczodra dla wszystkich. Nie, nie dla wszystkich.Zbyt dobrze o mnie myślicie. W jej głosie po-jawiła się niespodziewana ostrość.W skupieniu składała serwetki jeszcze przez kilka sekund, a potem odsunęłakrzesło i wstała. Przepraszam na chwilę.Patrzyły na nią w osłupieniu, gdy wychodziła. Powiedziałyśmy coś nie tak?  spytała Hannah z niepokojem.Julia, też zaskoczona, pokręciła głową. Myślę, że po prosu potrzebuje chwili dla siebie.Składały serwetki, czekając na powrót Madeline.Następuje zwrot w muzyce  rozbrzmiewają instrumenty dęte, włączają sięskrzypce.Hannah wzdycha. Uwielbiam tę część.Julia przechyla głowę, słuchając uważnie. Czy w tej części grają wiolonczele?Hannah kiwa głową.LRT Tak.Wiolonczela to wspaniały instrument solowy, ale w orkiestrze od-grywa fundamentalną rolę.Zapewniamy stabilność, jesteśmy szkieletem utworu inawet jeśli nas nie słyszysz, jesteśmy tam.Gdyby nas usunięto, poczułabyś brak. %7łałuję, że nie widziałam ciebie w czasie występów.Jestem pewna, że tobyło niepowtarzalne.Hannah oblewa się rumieńcem.Chciałaby zaprzeczyć, ale wtedy musiałabyskłamać.Julia składa serwetki, słuchając muzyki. Byłam na koncercie tylko raz czy dwa razy w życiu, ale nigdy nie miałamokazji naprawdę tego docenić.Teraz, gdy poznałam ciebie, chciałabym dowie-dzieć się więcej. Roześmiała się. Może to nie Gracie, tylko ja powinnambrać lekcje gry? Czemu nie?  mówi Hannah.Takie wspólne lekcje wydają się idealne dlaJulii, no i mogłyby zachęcić Gracie do ćwiczeń. To może być fajna sprawa dlawas obu. Nigdy o tym nie myślałam.To może być dobra zabawa, prawda? Z
wietna  dla nas wszystkich. Uśmiechają się do siebie i Hannahzdobywa się na odwagę, żeby zadać Julii pytanie, nad którym zastanawiała się odkilku dni. Chciałabym cię o coś zapytać, Julio. Słucham. Mogłabyś pojechać ze mną do Chicago? Na jedną noc? Wiem, że to możewydawać się niezręczne przy całej tej sytuacji wokół mojego małżeństwa, aleLRTchciałabym mieć obok siebie przyjaciółkę, w razie gdyby coś poszło nie tak.Mogęzdobyć darmowe bilety na koncert, bardzo dobre miejsca. Chicago  wymamrotała Julia. Nie czuj się zmuszona, oczywiście.Być może za wcześnie na taką propo-zycję, może powinna zwrócić się do starego przyjaciela, kogoś, kogo zna oddawna.Ale Hannah nie ma nikogo takiego i strasznie by chciała, żeby to Julia byłaprzy niej. Załatwiłabym hotel i wszystko inne, przecież i tak muszę to zrobić,jeśli pojadę sama.Julia włożyła ostatnią serwetkę do koszyka. Wiesz, myślę, że mogłabym.Muszę tylko porozmawiać z mężem, ale skoroto będzie w weekend. Pokiwała głową, uśmiechnęła się. Tak, pojadę zprzyjemnością. Naprawdę?  Hannah aż klasnęła w dłonie, czując ogromną ulgę. Taksię cieszę!  Z
wiadomość, że Julia będzie tam przy niej sprawiła, że poczuła sięodważniejsza, miała wrażenie, że zdoła stawić czoło temu, co może ją tam spo-tkać. Chcę zobaczyć się z Philippe em dopiero po występie, zwykle jestprzyjęcie za kulisami dla posiadaczy biletów rocznych i VIP ów.Będzieszmogła poznać się z innymi melomanami i muzykami.Julia wzruszyła ramionami. Nie wiem, czy jestem gotowa na coś takiego.Może po prostu będę trzymaćsię ciebie albo wrócę do hotelu. Co tylko zechcesz. Hannah chciała, żeby Julia też dobrze się bawiła.Dziwne, jak coś może się zmienić w jednej chwili! Tak się bała tego wyjazdu doChicago, a teraz nie może się go doczekać.LRTNoc poza domem  te słowa huczą jej w głowie.Noc, gdy Julia będzienormalną kobietą, żadnego osądzania czy współczujących spojrzeń.Bez Marka iGracie.Kocha ich i potrzebuje, ale teraz pragnie czegoś' innego.Chwili przerwy od swojego życia.Madeline wróciła do pokoju, z grubą kopertą w dłoni.Napisała ten list wkrótcepo przeprowadzce do Avalo nu, miała wtedy mnóstwo czasu.Położyła go naśrodku stolika i usiadła ciężko. To jest to, czego żałuję, dziewczęta. Zacisnęła wargi.Wpatrywały się w kopertę, ale żadna po nią nie sięgnęła.Była zaadresowanado Benjamina Dunna w Pensylwanii. To ostatni adres, jaki znam.Kto wie, czy on tam jeszcze mieszka? Nawet niewiem, czy żyje. Ta ewentualność przerażała ją najbardziej. Kim jest Benjamin?  spytała Hannah. Jedynym dzieckiem z pierwszego małżeństwa mojego męża. Madelinepatrzyła na staromodną tabliczkę, powieszoną nad wejściem do kuchni [ Pobierz całość w formacie PDF ]