[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dawniej uważano, że najwcześniej schizofrenia wybucha w okresie dojrzewania (Kraepelin: de- , mentia praecox).Sante de Sanctis opisał grupę dzieci z zaburzeniami psychicznymi, które nazwał dementia praecossima, a po raz pierwszy Potter(1933) użył terminu, który został powszechnie przyjęty, tj.schizofrenia dziecięca.Badania nad.schizofrenią dziecięcą, prowadzone w różnych krajach przez psychologów, zmierzają obecnie w trzech kierunkach: są to podłużne badania dzieci schizofrenicznych, porównywanie psychopatologii schizofrenii dorosłych i dzieci oraz badanie rodzin, w których wystąpiła schizofrenia.R.D.Rabinovitch (1954) określa zaburzenia schizofrenii dziecięcej jako niezdolność do przeżywania wyraźnie określonych spostrzeżeń (clear cut percept) oraz niezdolność do oceny rzeczywistości i jej granic.Inni (Freeman, Federn) określają psychopatologię schizofrenii jako niezdolność do wyodrębniania siebie od środowiska.Nauka dotychczas nie rozstrzygnęła, czy istnieje odrębna forma schizofrenii dziecięcej, czy też choroba ta stanowi wczesną i ostrą postać schizofrenii dorosłych.E.Norman (1954) opisała zaburzenia myślenia u dzieci schizofrenicznych, stwierdzając, że zwracają one uwagę na jakiś jeden szczegół eksponowanego przedmiotu, nie potrafią dokonać integracji elementów w określoną całość, a jeżeli nawet w sposób prawidłowy spostrzegają i zapamiętują przedmioty i zjawiska, to nie potrafią swoich doświadczeń zorganizować w trwały i jednolity system interakcji ze środowiskiem.Przebieg badania inteligencji dzieci schizofrenicznych jest inny niż u dzieci zdrowych, którym łatwiej jest rozwiązywać zadania mało skomplikowane niż trudne.Dzieci schizofreniczne rozwiązują zadania trudne, natomiast często nie potrafią rozwiązać łatwych testów.W teście Benderrysują figury o nieokreślonych granicach, wykazują tendencję do powtarzania figur (perseweracja), do powiększania ich oraz do przesadnej dokładności rysunku.Rysunek postaci ludzkiej u dzieci schizofrenicznych jest dziwaczny, a jego linie są płynne.Na ogół w badaniach testowych dzieci te wypadają lepiej, aniżeli w działaniu spontanicznym.Zarówno w schizofrenii dziecięcej, jak i w nerwicach spotyka się stany lękowe, fobie, depresje, jednakże w schizofrenii nie stwierdza się przeważnie niekorzystnych warunków wychowawczych, które tak często spotyka się w zaburzeniach nerwicowych.Podłużne badania dzieci schizofrenicznych wykazały, że \l•s przystosowuje się w stopniu zadowalającym; Ys pozostaje w społeczności, ale wykazuje różne objawy nieprzystosowania; Ys musi być stale hospitalizowana.Złą prognozę dają objawy mutyzmu, dobrą prognozę-poprawna mowa i zainteresowanie otoczeniem.Żadnego znaczenia dla prognozy nie ma czas trwania terapii.Rozdział VDZIECI UPOŚLEDZONE UMYSŁOWOOligofrenia jest to zahamowanie lub upośledzenie rozwoju psychicznego, wrodzone albo bardzo wcześnie nabyte, prowadzące często do zaburzeń w przystosowaniu społecznym.Dominującym objawem oligofrenii jest znaczne obniżenie sprawności i wydolności intelektualnej dziecka, tym większe, im głębszy jest jej stopień.Z niedorozwojem inteligencji łączą się jednak i inne cechy, przede wszystkim słabsza zdolność przystosowania społecznego, zaburzenia emocjonalne i charakterologiczne, czasami anomalie w budowie ciała i w rozwoju fizycznym.Dzieci oligofreniczne należy odróżniać od dzieci opóźnionych umysłowo, u których obniżona jest - mniej lub bardziej trwale - zdolność uczenia się, a to wskutek niekorzystnych warunków środowiskowych i wychowawczych, w jakich żyją.Nie osiągają one postępów w nauce i nie korzystają w pełni ze zdobyczy kultury, chociaż ich inteligencja jest normalna.Jeśli jednak zastosuje się odpowiednie środki pedagogiczne i lecznicze, można w dużym stopniu wyrównać opóźnienie umysłowe, gdy tymczasem wyuczalność dzieci i młodzieży niedorozwiniętej ma określone granice [ Pobierz całość w formacie PDF ]