[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kalkulacja stopy zwrotu początkowych nakładów inwestycyjnych jest jednak bardziej złożona i wymaga zastosowania metody prób i błędów dla przyjęcia za podstawę, w punkcie wyjścia, dwóch stóp dodatniej i ujemnej o stosunkowo niedużym rozwarciu.Po ustaleniu tych stóp oprocentowania trzeba ustalić sumy nadwyżek finansowych oddzielnie dla stopy zwrotu, przy której różnica ma charakter dodatni i oddzielnie dla stopy, przy której różnica ma charakter ujemny.Wynik dodatni podzielony przez łączną sumę odchyleń dodatnich i ujemnych stwarza podstawę do kalkulowania właściwej dla danego przedsięwzięcia stopy oprocentowania kapitału, czyli stopy zwrotności nakładów inwestycyjnych.PrzykładZgodnie z założeniami przykładu 18 w razie realizacji projektu inwestycyjnego uzyskano by nadwyżkę finansową netto wynosząca w czwartym roku 4.239,67 przy zakładanej stopie kosztu kapitału na poziomie 28%.W sytuacji gdyby koszt kapitału uległ zwiększeniu np.do 30% i 32% współczynnik NPV ulegnie zmianom zaprezentowanym w zestawieniu:LataNadwyżka nominalnaWspół-czynniki dyskon-towe dla 28%NPV dla 28%Współ-czynniki dyskon-towe dla 30%NPV dla 30 %Współ-czynniki dyskon-towe dla32%NPV dla 32%1234-24.00030015.00020.00025.0001,000000,781250,610350,476840,32253-24.000234,379155,259536,809313,251.000000,769230,591720,455170,35013-24,000230,778875,809103,408753,251,000000,757500,573920,434800,32939-24.000227,258608,808696,008234,7536.3004239,672963,22-1766,8W danej sytuacji możnaby jeszcze zaakceptować stopę oprocentowania kapitału na poziomie 30 %, gdyż 32 % daje już wartość ujemną.Formułę wartości, o których mowa można uwzględnić w interpolacji liniowej, przy której wzór dla określenia granicznej stopy dyskontowej przybiera postać:gdzie:IRR - wewnętrzna stopa zwrotuNPV0 - NPV przy niższej stopie dyskontowejNPV1 - NPV przy wyższej stopie dyskontowejin0 - niższa stopa dyskontowain1 - wyższa stopa dyskontowa.Podstawiając odpowiednie wielkości uzyska się:IRR = 31,25 %Obliczona IRR podaje graniczną, jeszcze opłacalną stopę procentową po której inwestor mógłby pozyskać kapitał, czyli 31,25 %, a przyjęty w przykładzie koszt kapitału na poziomie 28 % wskazuje wyraźnie (z finansowego punktu widzenia), że przedsięwzięcie to może być zaakceptowane do realizacji.6. Związki zachodzące pomiędzy NPV i IRRMetody omówione w poprzednich punktach tego rozdziału stosowane do pojedynczych przedsięwzięć inwestycyjnych pozwalają na ustalenie, czy dane realizować czy odrzucać.Można je też stosować w rankingu w odniesieniu do kilku porównywalnych przedsięwzięć z punktu widzenia ich efektywności finansowej.Dokonując hierarchizowania poszczególnych zadań rozwojowych okazuje się często, że hierarchia daje odmienne wyniki: nie zawsze uzyskuje się zbieżność ocen przy porównaniu metody NPV oraz IRR.Zmiany w pozycji rankingowej występują w sytuacji, gdy:lanalizowane zadania znacznie różnią się wielkością nakładów inwestycyjnych;llanalizowane zadania maja nierównomiernie rozłożone w czasie wpływy pieniężne w różnych okresach trwania eksploatacji, a takżellróżna jest długość okresu obliczeniowego uwzględnianego w rachunku.lW sytuacji, gdy zastosowanie metody NPV i IRR daje wyniki przeciwstawne, należy dokonać wyboru decyzji w oparciu o jedną z nich.Wybór metody NPV jest częściej zalecanym, gdyż daje wiarygodne wyniki, co jest konsekwencją przyjętych przy jej konstrukcji wskaźników dyskontowych dotyczących stopy reinwestycji przepływów pieniężnych uzyskiwanych z obiektów poinwestycyjnych.Wzór NPV bazuje na założeniu, że uzyskiwane przepływy pieniężne netto będą reinwestowane według stopy procentowej stanowiącej podstawę przyjętych obliczeń.Stosując formułę IRR zakłada się, że stopa procentowa uzyskiwana z reinwestycji kapitału będzie równa przyjętej wewnętrznej stopie zwrotu danego przedsięwzięcia, które to założenie może okazać się w praktyce trudne do zrealizowania.Jest ona jednak niezawodna dla podjęcia decyzji o akceptacji lub odrzuceniu pojedynczego przedsięwzięcia inwestycyjnego w podobny sposób jak czynią to wyniki metody NPV.W odniesieniu do rozpatrywanych przykładów nie można dość wyraźnie nie podkreślić, że wysoka stopa dyskontowa, spowodowana sytuacja inflacyjną i wysokim kosztem kapitału, powoduje z jednej strony podwyższenie wymogów efektywnościowych przedsięwzięć inwestycyjnych, z drugiej zaś - dążenie do skracania okresu odzyskiwania kapitału co, łącznie biorąc, przyczynia się do akceptacji wyłącznie przedsięwzięć rozwojowych o charakterze szybkorentujących.2 [ Pobierz całość w formacie PDF ]