[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Maria była błogosławiona ponieważ porzuciła seks.Zbawienie świata zaczynałosię od wezwania ku dziewictwu.Doprowadziło to do lokalnych synodów, jak ten w Elwirze w Hiszpanii, na którychpróbowano przymusić wszystkich kapłanów do życia bez seksu; seks stawał się wrogiemuniemożliwiającym ponowne przyjście na świat Chrystusa, Syna Bożego.Druga ideapolegała na tym, że ręce, które dotykały (dziewiczego) ciała Chrystusa nie mogą dotykać ciałakobiety, nawet, gdyby ona była poślubiona.Rytualna czystość miała pochodzenieprzedchrześcijańskie, ale ta pogańska myśl wkrótce rozpowszechniła się w Kościele, aż wkońcu stała się elementem ortodoksji.Przepis zabraniający księżom żenić się po wyświęceniu stał się zasadą ogólną.Oficjalniewszedł do kodeksu na soborze nicejskim w roku 325.Klerycy wyświęceni jako kawalerowie,którzy potem żenili się lub utrzymywali konkubiny, byli uroczyście potępiani.Biskup Rzymuchciał pójść dalej; chciał zabronić księżom już żonatym pozostawania w związkumałżeńskim.Sobór zadecydował inaczej.Nieżonatym księżom nie wolno było się żenić;księżom żonatym nie wolno było porzucać swych żon.To dualistyczna norma prowadziła dopowstania problemów.Księża kawalerowie wiedzieli, że ich żonaci koledzy mogli spać zeswymi żonami, podczas gdy oni byli zmuszeni wieść życie jak aniołowie, bez seksu czypocieszającej obecności kobiety.Kiedy za czasów Konstantyna chrześcijaństwo stało się religią państwową w imperium, nietylko klerykom, ale także uświęconym dziewicom przyznano prawne przywileje.Po razpierwszy pojawiły się skandale.Wielu spryciarzy korzystało z okazji, na przykład z ulgpodatkowych.Celibat stawał się rzeczą opłacalną nawet dla mężczyzn i kobiet chcącychuprawiać wolną miłość.Kościół stwierdził, że musi wprowadzić ściślejsze reguły celibatu.Tymczasem błogosławieństwo księży, mających legalne żony stawało się jakby mnie ważneod błogosławieństwa księży żyjących w celibacie.Pod koniec czwartego wieku sprawa wyglądała coraz gorzej.Kościół stał się szanowany, miałbogate zapisy i liczne własności ziemskie.Nie chciał, by ich część przypadała na żony i dzieciżonatych księży.Ponadto ascetyczny ideał stał się bardziej wymagający w tym samymmomencie, kiedy karierę kapłańską zaczęli podejmować nieodpowiedni, chciwi i ambitnikandydaci.Normą stał się celibat bez czystości.Damazy, który został papieżem w roku 366 stanowi przykład nadużycia innego rodzaju.Odsunął on swoją żonę i rodzinę.W owym czasie kobiety musiały bardzo uważać za kogo sięwydają.Hadrian 11 był innym papieżem, który postąpił podobnie, porzucając żonę Stefanię icórkę, gdy wstąpił na tron Piotrów)' w 867 r.Prawdopodobnie pierwszym papieżem, który stwierdził, że żonaci księża muszą zaprzestaćsypiania w łożach małżeńskich, był Syrycjusz, biskup Rzymu, w 385 r.Był oburzony, jakstwierdził, gdy dowiedział się, że kler w Hiszpanii nadal utrzymuje małżeńskie stosunki zeswymi żonami.Biskupi, księża i diakoni nie powinni popadać w taką niemoralność .Jeślibędą tak postępować nadal, zostaną odsunięci od kapłaństwa.Jeżeli grzeszyli nieświadomie zostanie im wybaczone, pod warunkiem zaprzestania i niepowrócenia do tych praktyk w przyszłości.Seks z żonami splamił ich na zawsze.Ten wielki wybuch purytanizmu,całkowicie obcy Ewangelii, był bardzo niesprawiedliwy wobec żon księży.Był to zarazemwyrazny sygnał, czego w nadchodzących wiekach kobiety mogły się spodziewać po żyjącej wcelibacie hierarchii.Nawet Syrycjusz musiał wątpić, czy jego dyscyplina zostanie utrzymana.W roku 386wystąpił z pismem do Kościoła afrykańskiego, przypuszczając, że celibat kleru nie jestregularnym zwyczajem w Afryce.Nie miał wystarczającej władzy, by narzucić swoje poglądykościołowi pozostającemu poza jego jurysdykcją.Nie powoływał siei przy tym na ani jedenkanon soborowy, żaden list wcześniejszych papieży, ani na żaden tekst biblijny czypatrystyczny.Nic takiego po prostu nie istniało.Tak więc dyscyplino, towarzyszącaKościołowi przez trzy wieki prześladowań została zmodyfikowana i skodyfikowana bezuwzględnienia zdania pojedynczych księży jej podlegający cp.To musiało doprowadzić domoralnej katastrofy.Innocenty I (401 -417) umocnił poglądy Syrycjusza.W przypadku jakiegokolwiek^pogwałcenia zasady celibatu ksiądz miał być usuwany z urzędu.Gdybyż to tylko zostałowprowadzone w życie.Celibat szedłby wówczas ręka w rękę z czystością.Na przykład,jeśliby ksiądz cudzołożył, spał z mężatką czy dziwką, byłby usuwany z urzędu.Tymczasemnic takiego nie stało się nigdy prawem Kościoła rzymskiego.Nawet dzisiaj ksiądz możeregularnie cudzołożyć i choćby jego postępowanie było bardzo zle widziane, wolno mu nadalpełnić posługę.Gdyby grzeszący księża byli usuwani ze służby kapłańskiej, w purytańskimreżimie mogłoby to prowadzić do publicznego przyznania, że kler ma problemy.Liczbaksięży zostałaby zdziesiątkowana, lub - w wieku cudów -kler mógłby prowadzić obyczajneżycie.Ale naleganie na celibat księży bez właściwych sankcji prawnych przeciw nieczystościdoprowadziło do tego, że wielu księży w każdym wieku wyznaje jedno, praktykując cośinnego, głosi celibat żyjąc sobie po libertyńsku.Następne 7 wieków to nieprawdopodobna huśtawka zaostrzania i poluzowy waniadyscypliny.Papież Leon I stwierdził, że żonaci biskupi i księża mają traktować swoje żonyjak siostry .Tymczasem we Włoszech pełno było kleru mającego liczne rodziny, wwiększości nie karanego.Prawda była taka, że bycie księdzem było praktycznie dziedziczne.Wielu papieży było synami księży i biskupów.Wśród nich był Bonifacy I (418-422 r.),Gelasjusz (492-496 r.), Agapit (535-536 r.), Sylweriusz (536-537 r.) i Teodor (642-649 r.)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]