[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Volonte mi liveros �in al la le�tenanto.Estos bone,ke mi ne estos hontigata kvankam mi fi�kaptas tiel prok-sime al via bordo, mi diris. Tion vi ne riskas, �ar trenhoko estas permesata en�iu akvo, li diris.Nu.Mi tiris la boaton sur la bordon kaj levis miajnezokojn.Kaj la lasta pezis dudek du funtojn kaj �i havistian longon, ke �i batis min sur la tibioj, kiam mi portis�in sur la dorso.Sed kiam mi alvenis �is la le�tenanto, li rigardis mindirante: Estis bona fi�kapto, tiu! Sed vi tamen ne aspektas�oja.�u eble estas malplene en la kuirejo?Kaj mi respondis: Tion mi ne neas.Tiam diris li: Tio estas prihelpota.Akompanu min!La latunan sitelon mi tamen kunportis  por ke ne-niu tu�u �in dum mi forestis.Ni envenis do en la biendoman kuirejon, kaj la le�te-nanto diris al la kuiristino: Jen fi�kaptisto, kiu estas kaj malsata kaj mal�oja, �arne trovi�as io tie hejme en lia kuirejo.Donu al li gran-dan buterpanon kaj grandan drinkon da brando.54UZINO 2: OMA�E AL JOHN LUNDGRENeLIBROSonis bone, tio.Poste diris la le�tenanto: Vi venis oportune hodia�! Mi �uste volis havi kelkajnezokojn; mi kunportu ilin, �ar mi veturos al festeno �emia bofilo. Sed, kion vi volas havi por la fi�oj?Pri tio mi respondis: La gesinjoroj donu, kiom ili volas, �ar estos uzata porman�a�o �io, kion mi povos ricevi por ili.Tiam li diris, ke tiaokaze la sinjorino zorgu pri la pago.Kaj tion �i faris honorinde.�ar mi ricevis tiom da faru-no, ke �i pezis sur la �ultro, kaj beninde grandan platpa-non, kaj plene da lakto en mia sitelo kaj grandan buter-bulon en �i.Tion mi diras, ke estis fi�kaptinto �oje reminta hej-men.Kvankam la porta�o tre pezis inter la lago kaj lafarmbieneto, �i tamen estis la plej agrabla, kiun mi iamportis.Tion mi diru.Mi revenis hejmen anta� la elliti�o de la knabo.Laedzino ploris pro �ojo kaj helpis al mi �e la ordigo.Kajfroma�o kaj pano kaj butero venis sur la tablon, kaj lalatuna sitelo brilis tiel beninde kun la bona lakto en si tiesur la benko.Kaj, kredu, en la farunujo belege lumiskiam la sako malpleni�is tien.Sekve mi vekis la knabon.Kaj, ekvidante �i tiun bone-ga�on sur la tablo, li saltis el la lito sur la plankon kajekdancis en la nura �emizo pro �ojo.55UZINO 2: OMA�E AL JOHN LUNDGRENeLIBROMi ne scias, �u pli granda �ojo en nia domo iam oka-zis pro la diaj dona�oj.Estis prospero kun la malnova la-tuna sitelo de panjo.�i ne volis veni for el la domo  kaj�i restos tie tiom longe kiom mi vivos.August BondessonEl  Miaj ordinaraj spicoj56UZINO 2: OMA�E AL JOHN LUNDGRENeLIBROTransdono de salutoa tramo ekhaltis kaj la konduktoro malfermis la por-Ldon kaj enmetis la kapon. Salikstrato, li diris al pasa�ero en la maldekstra an-gulo, tie �i vi eliros, sinjoro.Altstatura, malgrasa viro kun okulvitroj, mallongetondita bruna lipbarbo kaj malmolaj trajtoj stari�is kajeliris el la tramo.Maldecide li haltis sur Flemingstrato, rigardante postla malrapide malaperanta tramo.La subita konfuzo ensinteno kaj movi�oj kontrastis videble kontra� la aspek-to de la viro, kaj �ajnis kvaza� li mem scias tion kaj sen-tas embarason.Ia fremdeco trovi�as en liaj maniero kajvesto, e� la irado �ajnis fremdlanda.Sperta okulo aten-tis tuj, ke �apelo, vesta�oj kaj �uoj estas la� moderna,angluja fasono.Li bruligis cigaron kaj komencis iri surSalikstrato.En la pensoj li ripetis la refre�igan voja�on, kiun lifaris de sia agadkampo en Ameriko: la grandajn urbojn,kiujn li vizitis kaj rigardis, la agrablajn kaj utilajn inter-konati�ojn, kiujn li sukcesis ligi.Jes, �io okazis tre bonela� prudente projektita plano kaj dank al abunda voja�-57UZINO 2: OMA�E AL JOHN LUNDGRENeLIBROkaso.Sed restas kelkaj aferoj, kiuj estas malsa�a�oj, �arili estas nebezonataj kaj absolute ne utilaj al li kaj efek-tive nek al iu alia.Nu, unu el ili povus ja esti farinda li intencis viziti sian maljunan vartistinon, kiu la� lia sciotransloki�s al Stockholm kaj edzini�is, e� bonege edzi-ni�is.Tiu vizito ne povus esti malagrabla; en New Yorkli a�etis sinjorinan horlo�on kun duobla kovrilo kaj mal-granda surmuntita diamanto, �i flatos al �i kaj samtem-pe �i montros, kia viro fari�is la anta�a bubo.Li havis laskatoleton en sia po�o  cetere povos esti amuze babi-li pri malnovaj memoroj el la infana�o, �i estas la sola,kiu ankora� vivas el tiuj, kiujn li konis el la knabtempo,kaj dudek kvin jaroj pasis post kiam li vidis �in.Sed unueli vizitu tute fremdajn homojn �i tie por prezenti sendi-tan saluton.Tiu saluto tamen  �i estas malsa�a�o kaj malagrablaafero.Li abomenas �ian sentimentalecon, la vivo kon-dutis severmane kontra� li, kaj li kutimi�is pagi per sam-speca mono.Apud io milda kaj senprudenta li fari�isnefirma, povas apena� trovi vortojn, kaj agas sen pri-penso.Devis esti momento de vera malforto, kiam liprenis sur sin �i tiun komision.Veni kun saluto de mor-tinto  kaj de iu kiu mortis en tia mizero, kiel la deka-denca kaj alkoholdetruita Georg.E� kiam li alvenis tientransen li estis neriparebla, kaj la instigo, pri kiu ili su-pozeble esperis tie �i hejme, �i okazis neniam.Kia estis58UZINO 2: OMA�E AL JOHN LUNDGRENeLIBROla afero: li ja projektis fari�i kuracisto, kaj la patro, kiuestas oficeja servisto a� io tiaspeca, e� ne havis la �ojonvidi lin kiel veterinaron  li ja �an�is al tio sian karieron.Sed anka� tion li ne povis atingi  kiaj aferoj okupis lin�i tie, li fari�is malebla en Svedujo kaj sekve oni skrap-kolektis la lastajn monerojn kaj sendis lin al Ameriko,komprenelble.Ja ja, ne sukcesos se estas pasinta trolonge.Helpis la mizerulon tie transe, tion faris kaj li kaj aliaj.Ekzemple kiam Georg venis al la negocejo, kie li estaspartohavanto, li sukcesis akiri, ke Georg ekhavis la zor-gadon pri la �evaloj, esti iaspeca intendanto por la trans-portfako.Estis sendanke  �e la unua salajropago li tutesimple malaperis, estis ebria dum du semajnoj [ Pobierz całość w formacie PDF ]