[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mi grincigis la dentojn al li kun ventego de diabla furi-ozo; kaj la rideto forvelkis sur lia viza�o,  feli�e por li, ankora� pli feli�e por mi, �ar, nur momenton plu, kaj mi linjam certe de�irus de sur lia sidejo.Enirinte la hotelon, mi �ir-ka�rigardis kun tia malluma mieno, ke la servistoj tremis; ne-niun rigardon ili inter�an�is dum mia �eesto; sed sklaveme iliricevis miajn ordonojn, kondukis min al privata �ambro kajalportis al mi skribilaron.Hyde, en dan�ero pri sia vivo, es-tis al mi esta�o nova; skuita de supermezura kolero, stre�ita�is murdemo, avidega ka�zi al iu doloron.Li tamen estis ru-zulo; venkis sian koleregon per granda peno de volo, verkisdu gravajn leterojn, unu al Lanyon kaj unu al Poole, kaj porke li ricevu certigon, ke ili efektive estis metitaj en la po�ton,li ordonis, ke oni ilin rekomendu.De tiam li sidis la tutantagon apud la fajro en la privata �ambro, mordetante siajnungojn; tie li tagman�is, sidante sola kun siaj timoj, kun lakelnero videble tremanta anta� lia okulo; kaj de tie, post ple-na nokti�o, li veturis en angulo de fermita veturilo kaj kon-dukigis sin tra la stratoj de la urbo.  Li , mi diras; mi ne po-vas diri  mi.En tiu infano de la infero estis nenio homa; lo�isen li nenio alia ol timo kaj malamo.Kaj kiam fine,  pensan-te, ke la veturigisto komencas ion suspekti,  li forsendis laveturilon kaj riskis piediri, en siaj malta�gaj vestoj, objektocerte rimarkita de la noktajn preterirantojn, tiuj du malnob-laj pasioj furiozis en li kvaza� uragano.Li mar�is rapide, per-sekutata de siaj timoj; babilante al si mem, �telirante tra lamalpli vizitataj stratoj, kalkulante la minutojn, kiuj kvaza�barilo ankora� apartigis lin de noktomezo.Foje virino alpa-rolis lin, proponante, mi pensas, skatolon da alumetoj.Lipugnis �in en la viza�on, kaj �i forkuris.Kiam mi rekonscii�is81DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBRO�e la domo de Lanyon, la teruro de mia malnova amiko iomkortu�is min; mi ne scias; estis almena� nur kvaza� guto enla maro, kompare al la abomenego, kun kiu mi rigardis reenal tiuj horoj.Estis okazinta en mi ia �an�i�o.Jam ne plu timoal la e�afodo, sed la teruro fari�i denove Hyde, turmentis min.La kondamnon de Lanyon mi ricevis duone en son�o; duo-ne en son�o revenis hejmen kaj ku�i�is.Post la laci�oj de latago mi dormis, en dormo tiel severa kaj profunda, ke ne suk-cesis �in rompi e� la teruraj ko�maroj min turmentantaj.Miveki�is matene skuita, malfortigita, sed refre�i�inta.Mi an-kora� malamis kaj timis pensi pri la bruto, kiu en mi dorme-tis, kaj kompreneble mi ne forgesis la konsternantajn dan-�erojn de la anta�a tago; sed mi estis denove hejme, en miapropra domo kaj apud miaj drogoj, kaj dankemo pro mia sa-vo brilis en mia animo tiel forte, ke �i preska� konkuris lahelecon de la espero mem.Mi estis malrapide pa�anta tra la korto post matenman�o,entrinkanta la malvarman aeron kun plezuro, kiam denovemin kaptis tiuj nepriskribeblaj sentoj, kiuj heroldis la �an-�i�on: kaj apena� mi havis la tempon atingi la �irmon de miakabineto, kiam en mi denove furiozis kaj glaciis la pasioj deHyde.�i tiun fojon, duobla dozo estis necesa por revoki minal mi mem, kaj jen ho ve! post ses horoj, dum mi sidis mal-gaje rigardanta la fajron, jam revenis la doloroj kaj la drogodenove devis esti trinkata.Mallonge, de tiu tago �ajnis, ke nurper granda, kvaza� gimnastika penado, kaj nur sub la rektastimulo de la drogo, mi povis porti la viza�on de Jekyll.Je �iuhoro de la tago kaj nokto min kaptis la avertanta tremo; pre-cipe se mi dormis, a� e� dum momento dormetis sur mia se-�o, �iam mi veki�is kiel Hyde.Sub la stre�o de �i tiu sen�ese82DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROminacanta fatalo, kaj pro la maldormo, al kiu mi nun minkondamnis e� super �ia grado, kiun mi kredis ebla al homo,mi fari�is en mia propra persono esta�o konsumita kaj el�er-pita de febro, malforta, korpe kaj mense, �iam okupata deunu sola penso: abomeno al mia alia memo.Sed dum mi dor-mis a� kiam la efekto de la drogo el�erpi�is, mi saltis preska�sen transiro  �ar la doloroj de la aliformi�o fari�is �iutagemalpli severaj  en la posedon de imago plenega de terurajfantazioj, de animo bolanta per senka�zaj malamoj, kaj en laposedon de korpo, kiu �ajnis ne sufi�e forta por enteni la fu-riozantajn energiojn de la vivo.La povoj de Hyde �ajnis despli kreski, ju pli kaduki�is Jekyll.Kaj certe la malamo, kiuapartigis ilin, estis nun amba�flanke egala.�e Jekyll �i estisafero de esenca instinkto.Li nun konsciis plene pri la fifor-mi�o de tiu esta�o, kiu partoprenis kun li kelkajn el la feno-menoj de la konscienco, kaj kiu estis kunheredonto kun li dela morto; kaj krom tiuj ligiloj de komuna posedo, kiuj konsti-tuis la plej dolorigan parton de lia turmento, li pensis priHyde kvaza� pri io ne nur infera sed neorganika.Jen la teruraafero: ke la �limo de la abismo �ajnias a�digi kriojn kaj vo-�ojn; ke la amorfa polvo gesta�is kaj pekis; ke tio, kio estassenviva, kaj ne havas formon, povas uzurpi la funkciojn de lavivo.Kaj jen ankora�: ke tiu ribelanta abomena�o estis ligitaal li pli intime ol edzino, pli proksime ol okulo; ku�is ka�ita enlia karno, kie li a�dis �in murmuri, sentis �in barakti al nas-ki�o kaj en �iu horo de malforteco, kaj dum la konfido de ladormo, lin venkis kaj uzurpis lian vivon.La malamo de Hyde kontra� Jekyll estis de malsama spe-co [ Pobierz całość w formacie PDF ]