[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.p.a.nasuwa uwagi krytyczne.”Środki przymusu, o których stanowi §3 art.88 przewidziane są w ustawie z 17.06.1966r.o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jednolity Dz.U.z 1991r., Nr 36 poz.161).Przymus bezpośredni można zastosować do opornego świadka, natomiast nie można go stosować do strony czy biegłego, ponieważ art.88§3 k.p.a.mówi tylko o „opornym świadku.Do osoby, która odmawia okazania przedmiotu oględzin można zastosować takie środki egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym jak grzywna w celu przymuszenia, odebranie rzeczy ruchomej, w ostateczności także przymus bezpośredni.Przepisy art.88 ustanawiają środki dyscyplinujące uczestników postępowania administracyjnego.Środki te charakteryzują się tym, że mogą one zostać cofnięte, jeżeli samo ich wymierzenie będzie skutkowało żądanym zachowaniem osoby opornej i mogą być stosowane wielokrotnie, przechodząc od środków łagodniejszych do surowszych, tak aby skutecznie spowodować wykonanie obowiązku.Ustawa z dnia 29.12.1998r.o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa wprowadziła art.88a, który stanowi „W razie uchybienia przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej obowiązkom, o których mowa w art.88 § 1, organ przeprowadzający dowód, zamiast wymierzyć żołnierzowi karę grzywny, występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.”ROZDZIAŁ III: Fakty nie wymagające dowodów.Domniemania i uprawdopodobnienie.1.Fakty nie wymagające dowodów.1.1.Fakty powszechnie znane (fakty notoryjne lub notoryczne)Do zagadnień dotyczących przedmiotu dowodu zalicza się także te, które zasadniczo nie dotyczą problematyki dowodowej w ścisłym tego słowa znaczeniu.Przepisy procesowe zezwalają organowi procesowemu na dokonywanie ustaleń faktycznych bez przeprowadzenia dowodów.Dotyczy to faktów powszechnie znanych i faktów znanych organowi z urzędu.Większość systemów procesowych normuje kwestię tzw.notoryczności, należy ona do instytucji ogólnie przyjętych.Zgodnie z art.77§4 „Fakty powszechnie znane oraz fakty znane organowi z urzędu nie wymagają dowodu.Fakty znane organowi z urzędu należy zakomunikować stronie.” „Faktami w znaczeniu przedmiotu dowodu są nie tylko zdarzenia konkretne, oznaczone w czasie i przestrzeni, przeszłe albo współczesne, ale także stany świata zewnętrznego, np.stan pogody w danym dniu, i stany psychiczne, jak np.zamiar, wola, zgoda.Przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.”Zasada prawdy obiektywnej nie sprzeciwia się procesowemu znaczeniu faktów notorycznych, ale wywiera ona duży wpływ na ukształtowanie pojęcia tych faktów i wyznacza ich stosowną rolę procesową.Fakty notoryczne mogą zostać zaliczone do faktów bezspornych, ich znaczenie procesowe polega przede wszystkim na tym, że zwalniają one strony i organ od obowiązku ich dowodzenia.Są one jednym ze sposobów czynienia ustaleń faktycznych.W pewnym zakresie ułatwiają postępowanie dowodowe.W oparciu o zasadę prawdy obiektywnej, za fakty notoryczne można uznać te, które odpowiadają rzeczywistości.To, czy dany fakt jest powszechnie znany należy ocenić w sposób obiektywny.Fakty powszechnie znane, to okoliczności, zdarzenia, czynności lub stany, które są znane każdemu przeciętnie rozsądnemu, posiadającemu przeciętne doświadczenie życiowe mieszkańcowi miejscowości, w której znajduje się siedziba organu administracji publicznej.Powszechnie znane są zdarzenia, które normalnie i zwyczajnie zachodzą w pewnym czasie i miejscu.Fakty notoryczne mogą dotyczyć zjawisk, stanów, wydarzeń różnego rodzaju, np.wydarzeń historycznych (wybuch wojny), politycznych (zmiana ustroju), procesów ekonomicznych (dewaluacja pieniądza), również określonych wiadomości topograficznych.Tego, co jest powszechnie znane nie można określić w oparciu o stałe kryteria ponieważ zależy to od miejsca i czasu.„Za fakt powszechnie znany będzie (.) można uznać, tylko taki fakt, zgodny z obiektywną rzeczywistością, którego istnienia nie można by obalić w drodze przeciwdowodu.Cechą faktu notorycznego zatem z założenia jest niezaprzeczalność.”Nie może być uznany za fakt powszechnie znany fakt, który nie jest znany stronom, i o którego istnieniu nie wie organ.W pewnym sensie notoryczność jest uzależniona od podmiotów.Źródła wiadomości organu i stron o faktach, w zależności od ich rodzaju mogą być różne.Źródła te można podzielić na ustne i pisemne oraz na oficjalne i nieoficjalne.Źródłem pisemnym nieoficjalnym powszechnej znajomości danego faktu może być informacja prasowa.Jednak nie wszystkie wiadomości, które znajdują się w prasie, mogą zostać wykorzystane jako źródło notoryczności.Jako fakty nie wymagające dowodu mogą być uznane informacje zamieszczone w prasie, które mają charakter oficjalny.Fakty notoryczne można podzielić na te dotyczące teraźniejszości i przeszłości (biorąc pod uwagę kryterium historyczne).Fakty, które powstały w odległej przeszłości mogą odgrywać pewną rolę [ Pobierz całość w formacie PDF ]