[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W rozwiązaniu kwestii temporalnej wykorzystujekategorię czasu przemienionego, co nadaje twierdzeniom z nim związanym charakterhipotetyczny.163 ROZDZIAA VIREALIZACJA PEANI ZBAWIENIAWEDAUG WACAAWA HRYNIEWICZAW refleksji teologicznej podejmującej problematykę realizacji zbawienia, da sięwyodrębnić różne nurty myśli teologicznej, próbujące odpowiedzieć na pytaniadotyczące śmierci, sądu, oczyszczenia oraz możliwości wiecznego potępienia.Pokazująone wielość dróg, na których poszukuje się w oparciu o Pismo Zwięte i Tradycję, corazpełniejszych interpretacji wydarzeń ostatecznych.W tej wielkiej spuściznie jest obecna myśl teologiczna W.Hryniewicza.Należyona do niezwykle ciekawych, bowiem prezentuje inny styl teologicznego myślenia,zawiera bogactwo jego przemyśleń, intuicji i osobistych poszukiwań.W niniejszym rozdziale zostanie zaprezentowany dorobek teologicznyW.Hryniewicza pod kątem zawartych w nim treści dotyczących drogi ku pełnizbawienia, a więc problemu śmierci, sądu i oczyszczenia (�1) oraz sakramentalnejantycypacji (� 2).Tak uporządkowany materiał pozwoli na podjęcie próby ocenytegoż dorobku.� 1.DROGA KU PEANI ZBAWIENIAPierwszym etapem na drodze ku pełni zbawienia jest śmierć, ze względu na jejdefinitywność.Kończy ona możliwość opowiedzenia się za Bogiem lub przeciwkoNiemu.Kolejne etapy, to sąd szczegółowy , oczyszczenie oraz sąd ostateczny.Takąkolejność przyjmuje większość teologów.Rodzi się więc pytanie, jak ocenićteologiczne poszukiwania W.Hryniewicza i jaki prezentuje on model myśleniateologicznego? Próbę odpowiedzi na to pytanie podejmie niniejszy paragraf, w którym164 zostanie pokazana refleksja teologiczna W.Hryniewicza na temat śmierci, sądui oczyszczenia.a) ZMIERW zagadnieniu dotyczącym ludzkiej śmierci zostanie wyodrębniony jej wymiarpaschalny i kenotyczny oraz jej związek z tajemnicą zstąpienia Chrystusa do piekieł,a także wymiar apofatyczny i dynamiczny.1) Wymiar paschalny.Zmierć stanowi kluczowy moment, bez którego nie sposób odpowiedziećna pytanie o Hryniewicza wizję pełni zbawienia.Sam Hryniewicz zdaje sobie doskonalesprawę z tego, że choć w jej obliczu dostrzega się to, co w życiu najważniejsze, to dlaludzi żyjących wewnętrzna strona wydarzenia śmierci jest niedostępna688.Nie wiadomodo końca, co właściwie dzieje się z człowiekiem w jego śmierci i wraz ze śmiercią.Dlatego formułuje postulat, aby nie traktować jej jedynie jako przedmiotueksperymentów poznawczych.Ona domaga się osobistego ustosunkowania, choć, jegozdaniem, uzasadnione są teologiczne poszukiwania lepszych i głębszych jejinterpretacji689.Tak postawiony problem w konsekwencji przekłada się na dynamikę jego ujęcia,łączącego doświadczenia, oparte o osobiste poszukiwania i przemyślenia, z analizązródeł i obszernej literatury.W.Hryniewicz w swojej refleksji na temat śmierci dostrzega przede wszystkimjej rys paschalny.Mówi, że właśnie w tej perspektywie śmierć można najwłaściwiejokreślić mianem przejścia, przemiany i przeobrażenia690.O takim spojrzeniu świadczytakże fakt wielokrotnego podkreślania przez teologa, jej ścisłego związku ze Zmierciąi Zmartwychwstaniem Chrystusa, stanowiących szczytowy punkt dziejów zbawienia691.Człowiek, przyjmując swoją własną śmierć, w niej i przez nią przyjmuje śmierćChrystusa.W ten sposób dokonuje się Pascha przejście ze śmierci do życia, a takżeprzemiana, przez którą każdy musi przejść692.688Bóg wszystkim we wszystkich, 114; Chrześcijaństwo nadziei, 104.689Bóg wszystkim we wszystkich, 52; TAM%7łE, 81.690Zmierć jako przejście to z gr : pascha, transitus, transcensus; jako przemiana, to: gr metamorphosis;Por.Bóg naszej nadziei, 218; Nadzieja zbawienia, 145.691Chrystus nasza Pascha, 281.692Bóg naszej nadziei, 220.165 Związek ten zauważa Hryniewicz w myśli posoborowej eschatologii, któraujmuje Paschę Chrystusa jako centralną prawdę wiary, przenikającą do serc i świado-mości człowieka693, a samo chrześcijaństwo jako wydarzenie, w którym ustawiczniedopełnia się owa Zmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa jako jedno największewydarzenie całej historii zbawienia694.Perspektywa paschalna śmierci płynie więc z przekonania, iż misteriumpaschalne, które mówi o wspólnocie losu w życiu i w śmierci razem z Chrystusem, jestniejako wpisane w samo sedno egzystencji ludzkiej695.Tylko człowiek wie, że musiumrzeć i tylko on ma nadzieję, że zmartwychwstanie.Jest istotą paschalną i w tymznaczeniu, że przechodzi wskutek swej wolności przez całą skalę możliwości decyzjii działań, przyczyniających się do jego ocalenia lub zagubienia696.Nosi on w sobieprzeczucie tajemnicy ludzkiej Paschy ku nowemu światu, przez dokonujące się w niejzetknięcie całego jego ziemskiego życia z wiecznością oraz nowych narodzin poprzezśmierć z Chrystusem697.Bowiem umieranie z Nim jest jedyną drogą prowadzącąku zmartwychwstaniu.W wierze paschalnej kryje się więc, zdaniem Hryniewicza, wielkie zawierzenieBogu żyjących698.Jest ona nieodłączna od eschatologicznej nadziei699.Posługując się nadal tą samą perspektywą, trzeba zauważyć, iż dla Hryniewiczaśmierć jest spełnieniem wydarzenia paschalnego w dziejach człowieka700, przejściemz tego świata w świat nowy, niewyobrażalny701, oraz paschalnym sakramentemnowego życia i Przejściem do niego 702, Paschą i nowym początkiem 703.Szczególną uwagę zwraca jego stwierdzenie, iż śmierć osoby jest przemianąi przejściem w świat zmartwychwstania , w którym to punkcie przejścia spełnia sięcałe życie człowieka jako osoby704
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
