[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.6.Sprawdzenie konsekwencji.Musisz wiedzieć, czy istnieją jakieś inne części twojej osobowości, które mogąsprzeciwiać się nowym wyborom.Zapytaj:  Czy jakaś inna część mnie samego mazastrzeżenia do któregoś z nowych wyborów? Bądz
wrażliwy na każdy sygnał.Bądz
całkowicie obecny tutaj.Jeśli pojawi się jakiś sygnał, poproś tę część o jegointensyfikację, o ile rzeczywiście wskazuje on na zastrzeżenia.Upewnij się, czy nowewybory spotkają się z aprobatą wszystkich zainteresowanych części.W przeciwnymwypadku jedna będzie sabotować twoje starania.Jeśli pojawią się jakieś sprzeciwy, możesz postąpić dwojako: wrócić do punktu 2 iprzeramować tę część, która protestuje, albo poprosić część kreatywną, by w konsultacji zreagującą częścią stworzyła więcej możliwości.Upewnij się, czy te nowe wybory równieżnie spotkają się z negatywnym przyjęciem.Sześciostopniowe przeramowanie jest techniką pomocną w terapii i w rozwojuosobistym, związaną z kilkoma zagadnieniami psychologicznymi.Pierwsze to d r u g o r z ę d n a k o r z y ś ć: idea, że jakkolwiek dziwaczne idestrukcyjne wydawałoby się zachowanie, na jakimś poziomie służy ono zawsze jakiemuścelowi  cel ten zazwyczaj będzie nieświadomy.Nie ma bowiem sensu postępowaćcałkowicie przeciwko naszemu własnemu interesowi.Zawsze istnieje jakaś korzyść, tyle żemieszanina naszych motywów i emocji rzadko kiedy pozostaje w harmonii.Drugie to t r a n s.Każdy, kto przechodzi przez sześciostopniowe przeramowanie, jestw łagodnym transie, z uwagą zogniskowaną do środka.Trzecie  przeramowanie sześciostopniowe stosuje również u m i e j ę t n o ś c i n eg o c j a c y j n e pomiędzy różnymi częściami osobowości danej osoby.W następnymrozdziale przyjrzymy się zagadnieniu negocjacji w kontekście biznesu.LINIE CZASU (timeline*)Nie możemy być nigdzie indziej, jak tylko w teraz
niejszości.W naszych głowachposiadamy jednak maszynę czasu.Gdy śpimy, czas zatrzymuje się.W marzeniach na jawie iw snach możemy przeskakiwać pomiędzy teraz
niejszością, przeszłością i przyszłością bezżadnego wysiłku.Czas zdaje się pędzić lub wlec, zależnie od tego, co robimy.Czymkolwiekczas jest naprawdę, nasze jego subiektywne doświadczenie zmienia się nieustannie.Mierzymy czas dla zewnętrznego świata, posługując się kategoria odległości i ruchu(wskazówka poruszająca się po tarczy zegara).Jak nasz mózg operuje czasem? Musi byćjakiś sposób, inaczej nigdy nie wiedzielibyśmy, czy już coś zrobiliśmy, czy też dopierozamierzamy to zrobić; czy należy to do naszej przeszłości, czy przyszłości.Trudno byłobyżyć z nieustannym poczuciem d�j� vu odnoszącym się do naszej przyszłości.Jakie są różnicepomiędzy naszym sposobem myślenia o wydarzeniach przeszłych i przyszłych?Być może znajdziemy jakieś wskazówki w wielu potocznych zwrotach, jakie mamy natemat czasu:  nie widzę swojej przyszłości ,  całe jego życie nakierowane jest na przeszłość , spójrz przed siebie, a nie trać czasu na rozpamiętywanie przeszłości.Być może obrazy ikierunki odgrywają tu jakąś role.Wybierz teraz jakieś proste powtarzające się zachowanie, które wykonujesz prawiekażdego dnia, takie jak czyszczenie zębów, układanie włosów, mycie rąk, spożywanieśniadania czy oglądanie telewizji.Pomyśl, jak to było, gdy pięć lat temu wykonywałeś tę czynność.Nie ma być w niejnic specyficznego.Po prostu wiesz, że pięć lat temu też to robiłeś i udajesz, że potrafisz tosobie przypomnieć.Teraz pomyśl o wykonywaniu tej czynności przed tygodniem.Teraz pomyśl, jak by to wyglądało, gdybyś robił to właśnie w tej chwili.Teraz  za tydzień.I wreszcie za pięć lat od tej chwili.Nie ma znaczenia, że nie wiesz, gdzie możeszwtedy być, pomyśl o wykonywaniu samej czynności.Rozważ teraz te przykłady.Prawdopodobnie w każdym przypadku uzyskałeś jakiśrodzaj obrazu.Może to być film albo nieruchome ujęcie.Gdyby nagle złośliwy chochlikpozamieniał je miejscami, jak poznałbyś, które jest które?Odkrycie, jak sobie z tym radzisz, może być dla ciebie interesujące.Za chwilę podsuniemy ci pewne uogólnienia.Popatrz na obrazy raz jeszcze.Jakie są r 6 ż n i c e pomiędzy każdym z nich wyrażonew terminach następujących submodalności?Gdzie umieszczone są w przestrzeni?Jak duże są?Jak jasne?Jak zogniskowane?Czy wszystkie są w równym stopniu kolorowe?Czy są to obrazy ruchome czy nieruchome?Jak daleko są?Trudno jest dokonywać uogólnień na temat linii czasu, ale zwyczajową formąorganizacji obrazów przeszłości, teraz
niejszości i przyszłości jest ich lokalizacja.Przeszłośćzwyczaj znajduje się po twojej lewej stronie.Im dalej wstecz spogląda na swojedoświadczenia, tym bardziej obraz będzie oddalony. Mglista i odległa przeszłość będzienajdalej.Przyszłość lokuje się po twojej prawej stronie, z najdalszą przyszłością umieszczonąna końcu linii.Obrazy po każdej ze stron mogą być zagęszczone lub rozsunięte w jakiś osób,co pozwała na ich łatwe sortowanie.Wiele osób używa systemu wizualnego do czasowejreprezentacji sekwencji wspomnień, ale rów dobrze występować mogą różnice wsubmodalnościach innych systemów.Dz
więki mogą być głośniejsze im bliżej teraz
niejszości,uczucia mogą być mocniejsze.Na szczęście ten sposób organizacji czasu wiąże się z normalną orientacjąwzrokowych wskazówek systemu reprezentacji, co może wyjaśnić, dlaczego jest to wzorzecpowszechny.Istnieje jednak wiele sposobów organizacji linii czasu.Nie ma złych sposobów,ale każdy przecieżma swoje konsekwencje.To, gdzie i jak przechowujesz swoje doświadczenia na liniach czasu,oddziałuje na twój sposób myślenia.Przypuśćmy, na przykład, że twoja przeszłość była wprost naprzeciwko ciebie.Pozostając na widoku, przyciągać będzie zawsze twoją uwagę.Twoja przeszłość tworzyćbędzie ważną i wpływową część twojego doświadczenia.Wielkie i jasne obrazy w dalekiej przyszłości dodawać będą jej atrakcyjności ipociągać cię w tamtym kierunku.Będziesz zorientowany na przyszłość.Przyszłość najbliższabędzie trudna do zaplanowania.Jeśli zaś duże, jasne obrazy byłyby w bliskiej przyszłości,wówczas utrudnione byłoby planowanie długoterminowe [ Pobierz całość w formacie PDF ]