[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czuł się, jakby stąpał nad bezdenną przepaścią pojak stra\
nik kilkakrotnie się upewnia, czy rzeczywiście ma do czynienia z osobą cienkiej linie.Starał się zasługiwać na pochwały i zyskiwać wpływy, ale unikał kar iwymienioną w dokumencie.Na twarzy kapłanki malowało się zmęczenie.Nom Anor związanego z nimi bólu.Jeden nieostro\
ny krok, jedno potknięcie.i mógł na zawszepomyślał, \
e bardzo odpowiednie w obecnej chwili i prawdopodobnie całkiem pogrą\
yć się w niebycie.autentyczne.Wędrówka była bardzo długa i męcząca nawet dla podró\
ującej w Cały czas zagrzewała go myśl, \
e któregoś dnia odpłaci prześladowcom zawygodnym siodle Ngaaluh.wszystkie zniewagi.Nie zamierzał oszczędzać ani jednego.Jego determinacjęKiedy jednak pierwszy stra\
nik wyraził powątpiewanie co do autentyczności podsycała ka\
da, nawet najdrobniejsza obelga.Poprzysiągł zemstę wszystkim,zezwolenia, Noma Anora ogarnęło zdumienie.To był przecie\
jedyny niewÄ…tpliwie poczÄ…wszy od najskromniejszego stra\
nika, a skończywszy na samym arcyprefekcie.autentyczny dokument, jakim dysponowali uczestnicy wyprawy.Stra\
nik i podwładny W końcu usatysfakcjonowani krótką demonstracją władzy wartownicy kazalikapłanki wdali się w o\
ywioną rozmowę, a były egzekutor pochylił się w siodle, \
eby otworzyć wrota.Potę\
ne mięśnie napięły się i dalsza droga przed orszakiem Ngaaluhpodsłuchać, o czym mówią.Czy\
by wartownicy zdwoili czujność, bo jakimś cudem stanęła otworem.Kiedyś w tym miejscu znajdowała się sztuczna brama, ale dawnodowiedzieli się o spodziewanym przybyciu Proroka? zastąpił ją swarbrik, krzepki organizm, który w przypadku próby sforsowaniaKątem oka zauwa\
ył Kunrę, przebranego za młodszego poganiacza vrripów.Z zamkniętych wrót wydzielał toksyczny gaz i uśmiercał intruzów.Swarbrik potrafiłtrudem go rozpoznawał pod maską zwęglonej tkanki, w wielu miejscach upstrzonej tak\
e regenerować swoje tkanki w przyspieszonym tempie.Kiedy wartownicy zaczęlirozległymi, nierytualnymi oparzeniami.Były wojownik pochwycił jego spojrzenie, go poszturchiwać, \
eby pobudzić do działania, głośno stęknął, usłuchał rozkazu iledwo zauwa\
alnie kiwnął głową i mocniej ścisnął rękojeść długiego sztywnego bicza, powoli otworzył wrota.jakimi się posługiwali wszyscy poganiacze.Nom Anor strzelił z długiego bicza i vrripy, pomrukując, ruszyły w dalszą drogę.Zanim jednak Nom Anor cokolwiek usłyszał, czyjaś zakuta w pancerz, sękata Ich ogromne zady kołysały się z boku na bok i były egzekutor musiał się zająćdłoń smagnęła go na odlew po twarzy.poganianiem potę\
nych zwierząt.Nie miał czasu napawać się sukcesem, bo po chwili- To nie powinno cię interesować, robotniku! - warknął drugi wartownik.Były przejechał pod gigantycznym łukiem sklepienia bramy, ale zauwa\
ył subtelną zmianę.egzekutor nie zauwa\
ył, \
e jego prześladowca okrą\
ył karawanę.- Nie wtrącaj się do Zapach kurzu i pyłu drogi zastąpiła mieszanina bardziej egzotycznych woni.Jakąśspraw, które dotyczą tylko twoich zwierzchników! minutę skupiał uwagę tylko na vrripach.Nie powinien wzbudzać \
adnych podejrzeń.Nom Anor zgarbił się w siodle jeszcze bardziej i spuścił głowę.Pragnął w ten Wszystkim, którzy chcieliby go obserwować, musiał się wydawać prostymsposób dać dowód posłuszeństwa, ale tak\
e ukryć ewentualne szkody, jakie cios mógł robotnikiem.Nikt nie mógł nawet sekundę podejrzewać, \
e jest kimÅ› innym ni\
wyrządzić maskującemu jego twarz okrywaczowi.Nie chciał tak\
e, \
eby stra\
nik przymuszonym do posłuszeństwa poganiaczem vrripów.zobaczył na jego twarzy grymas gniewu.gniewu i obrzydzenia.Taki widok na pewno Ngaaluh ani na chwilę nie zmieniła wyrazu twarzy.Nie zareagowała nawetby mu zdradził, \
e nie ma do czynienia z prostym poganiaczem z kasty robotników.wówczas, kiedy karawana mijała ogromną kału\
ę ciemnej mazi, w której wykrwawiałNom Anor musiał zapanować nad emocjami dla własnego dobra i dla dobra się na śmierć inny swarbrik.Stworzenie było chore, a krew sączyła się z kilkunastu ranswoich planów.Starał się jak najlepiej odgrywać rolę poganiacza.Musiał się i rozcięć w grubej skórze.Nom Anor nie wiedział, czym to było spowodowane.spodziewać, \
e będzie bity i kopany, ilekroć osobom stojącym wy\
ej w hierarchii Prawdopodobnie miał przed oczami kolejny dowód, \
e Mózg Z
wiata Yuuzhan'tarawciÄ…\
jeszcze nie spisuje się, jak powinien.Sean Williams, Shane Dix Spotkanie Po Latach67 68Uśmiechnął się pod maskującym twarz okrywaczem.Pomyślał, ze mo\
e jednak doświadczeniem podczas walk przeciwko Ssi-ruukom i zgłosiła się na ochotnika, \
ebyjest jakaś korzyść z mieszkania pod powierzchnią Yuuzhan'tara.uzupełnić poniesione podczas wcześniejszych akcji ubytki w stanie osobowym eskadry.Jego podwładna skorzystała z okazji zestrzelenia jeszcze jednego nieprzyjaciela, a JagJag nie tracił czasu na podawanie w wątpliwość otrzymanych rozkazów.Po prostu bardzo się ucieszył, \
e przy okazji ocaliła mu \
ycie.Koralowy skoczek, którego pilotsię cieszył, \
e wyskoczył z nadprzestrzeni.Zauwa\
ył, \
e Pellaeon wbija klin między zamierzał go zaatakować, zostawał coraz dalej za nimi.Wyglądał jak roz\
arzona doEsfandię a Yuuzhan Vongów, \
eby uniemo\
liwić im dalsze bombardowanie z orbity, i czerwoności bryła lawy.skierował pilotów eskadry, którą dowodził na zmianę z Jainą, niczym strzałę w - Dzięki,  Dziewiątko" - powiedział, przesuwając siatkę współrzędnych na ekraniekierunku  Kur-hashana".monitora celowniczego komputera i biorąc na cel kolejnego skoczka.- Nie mam-  Bliz
niacza Dwójko", wez
 SzóstkÄ™" i  ÓsemkÄ™ i zaatakuj lewÄ… flankÄ™ - pojÄ™cia, jak to siÄ™ staÅ‚o, ale chyba go przeoczyÅ‚em.rozkazaÅ‚.-  Trójko", zaatakuj prawÄ… z  PiÄ…tkÄ…" i  SiódemkÄ…" Pozostali zostajÄ… ze mnÄ… [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]