[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A terazidz
sobie, powiem ci tak jak ty mi wczoraj.Won!Wyminęłam ją i podeszłam do okna.Nasłuchiwałam, kiedyzatrzaśnie drzwi w spektakularnym geście pożegnania, ale przezkilka sekund było bardzo cicho.Może wtedy był ten moment,zastanawiałam się nad tym, budząc się wielokrotnie z płaczempo nocach, żeby do siebie podejść, dać sobie szansę na przelaniesię czary żalu i bólu, i zacząć od nowa? Gdybym uczyniła jakiśgest, może ona też wyszłaby mi naprzeciw? A może wcale nie.- Szczęśliwego lotu ci życzę - powiedziała, otwierając drzwi.Nie zdążyłam nawet odpowiedzieć  dziękuję", a Izka wyszłai zamknęła za sobą drzwi bardzo cicho.Jeszcze tego samego dniaumówiłam się z Radkiem na lotnisku i wręczyłam mu pieniądze.On nie miał takich oporów jak moja siostra.Wsadził kopertę dokieszeni kurtki i zapewnił, że nikt się nie dowie.Uzgodniliśmy,że założy lokatę dla Konrada i tam umieści całą sumę.Będziemiał niespodziankę od dziadka, kiedy skończy osiemnaście lat.Podobał mi się ten pomysł.Radek chciał mnie zaprosić na po�żegnalny kieliszek wina na Okęciu, ale zręcznie się wymigałam.Potem miał powiedzieć, że pogardziłam jego towarzystwem,bo śpieszyłam się do swojego luksusowego świata.Mama mito powiedziała.Miałam spory kłopot z wytłumaczeniem jej,jak doszło do kłótni pomiędzy mną a Izką bez podawania szcze�gółów.Wypytywała mnie zaraz po moim powrocie do Anglii,ale szybko zrezygnowała.Kiedy miesiąc póz
niej przyjechała domnie w odwiedziny, przy kieliszku wina usiłowałam sprzedaćjej jakąś wersję najbliższą prawdy, ale poprzestałyśmy na po�bożnych życzeniach, że czas załatwi za nas ten mały problem.Minęły trzy lata, a nic nie zostało załatwione.MarlenaCzternasty ślad hamowaniaAby kobieta mogła się zmienić, a konkretnie - żebym jamogła się zmienić, potrzeba wielkiego wstrząsu.Nie ulegamytak łatwo naciskom zewnętrznym, które podpowiadają nam ko�nieczne zmiany, wsłuchujemy się w cenne rady, ale robimy swoje,aż sami nie dojdziemy do wniosku, że coś jednak trzeba popra�wić na własnym podwórku.Ja tyle chciałam zmienić, że istniałaobawa, iż po tym burzliwym procesie sama siebie nie rozpoznamw tej nowej postaci.Spotkałam Alexa i rozstąpiła się pode mnąziemia, ale nie wpadłam w czarną otchłań, wręcz przeciwnie,dostałam kopniaka w górę.Zajęłam się rozwodem z niezwykłądeterminacją.Zaczęło mi się śpieszyć do wolności, choć czymta wolność miała być, tego dokładnie nie precyzowałam.Jedne�go byłam pewna - nie chciałam być już dłużej mężatką, statusten przestał mi odpowiadać i gdybym miała zafundować sobiechwilę absolutnej szczerości, musiałabym przyznać, że od po�czątku nie nadawałam się na żonę Alana.Nie, to on nie nadawałsię na mojego męża, nawet jeśli szliśmy w tym samym kierunku,zawsze było nam nie po drodze.Zrozumiałam to, ale na tym sięnie skończyło, teraz zaczęłam udowadniać, że racja była jednakpo mojej stronie.Alan nie odbierał moich telefonów, a przecieżmiałam dla niego same dobre wieści.Ivana Bukowie działałabardzo szybko jak na adwokata.Na warsztat wzięłam również zmianę pracy. Ani miesiącadłużej w Alpha Insurance" - napisałam sobie w notesie.Nigdyjuż nie dam się nikomu ubezpieczyć na żadną ewentualność.Jarównież nikomu nie wcisnę już żadnej polisy! Jak w ogóle mo�głam przepracować tam tyle miesięcy? Sporządziłam nowe CV,tak piękne i nieprawdziwe, że aż sama chciałam się zatrudnić.Moja szefowa kiedyś udostępniła mi swoje CV, skopiowałamje, a teraz zerżnęłam większość sformułowań, przypięłam so�bie jej umiejętności, cele życiowe, a nawet zainteresowania, boprzecież projektowanie wnętrz w połączeniu ze współczesnymkinem europejskim brzmiało zupełnie niez
le.Z czym ja mogłamwyskoczyć? Pod hasłem hobbies mogłam od biedy umieścić go�towanie i czytanie, ale nie chciałam być taką pichcącą tradycyjnepotrawy jak bubble and squeak czy shepard pie kobietką, wer�tującą tłustym palcem kartki książki kucharskiej Delii Smith.Rozesłałam swoje imponujące CV do wszystkich możliwychagencji pracy w hrabstwie oraz ogłosiłam je w internecie nastronie Monster.Jakiej pracy szukałam? Przede wszystkim cie�kawej, mniejsza o zarobki, takiej, która by mnie nie otumaniłai nie przygniotła w piątkowy wieczór.Pieniądze na razie brałamz kupki, ale według moich obliczeń życie z kapitału zakończysię w połowie marca, a wtedy muszę już siedzieć za biurkiemw nowej pracy.Wielki przypływ energii zamieniałam w wysokieloty, a paliwo do mojego odrzutowca lał właśnie Alex poprzezswoje codzienne e-maile.Nie codzienne, pierwsze dwa dni powylocie do Polski milczał.Obydwoje podarowaliśmy sobie czasna ochłonięcie i przyzwyczajenie się do tej nowo narodzonejzażyłości.Miła mi była myśl, że on tam gdzieś jest, całkiemniedaleko i myśli o mnie tak czule i intensywnie, jak ja o nim.Czułam po prostu te jego myśli na mój temat.We wtorek napisał, że przylatuje do mnie na weekend:  Mia�łem Ci zrobić niespodziankę, ale trochę się obawiałem Twojejreakcji.Uprzedzam Cię, że w piątek przyjadę do ciebie i miłoby było, gdybyś podarowała mi trochę wolnego czasu.Jestemz mamuśką nad polskim morzem, szału nie ma.Nie gryma�szę, nie wiem, czego się spodziewałem, w każdym razie chętnieporównam Juratę z Brighton.Bardzo chciałbym Cię zobaczyć,muszę sprawdzić, czy aby mi się to wszystko nie przyśniło.Alex".Zatem miałam dwa dni na doprowadzenie się do porząd�ku.Wiedziałam, że do mnie przyleci, nie zostawia się takkobiety w połowie pocałunku! Tym razem postanowiłam siędobrze przygotować do naszego spotkania.Zdecydowałam,że listę zadań do spełnienia koniecznie otwierać musi fryzjer,sklepy z bielizną umieściłam na drugim miejscu, a na trzecimhigienistkę dentystyczną.Nie odebrałam telefonu od Natalii,bo nie miałam pewności, czy jest poinformowana o planachwyjazdowych Alexa.Niezbyt dobrze czułam się przy tych kon�spiracyjnych zabiegach, ale rozumiałam, że na tym etapie lepiejzachować wszystko dla siebie.Emilia została oględnie poinformowana, że przyjeżdża donas w odwiedziny mój i cioci Izy kolega, brat Natalii.- Ale nie muszę z wami siedzieć? - upewniała się.- Nie, przedstawię cię tylko, bo chyba zjemy w piątek kolacjęu nas.Jeśli chcesz zjeść z nami, bardzo proszę.- Mamo, w piątek mam imprezę, osiemnastkę Harriett.Za�pomniałaś? - robiła mi wyrzuty.Nigdy nie nadążałam za jej znajomościami, a już na pewnonie zapisywałam w kalendarzu, która z jej przyjaciółek, a mia�ła ich sporo, którego dnia obchodzi urodziny.Według Emiliiczyniło to ze mnie złą matkę.Sprzeczałyśmy się jeszcze przezchwilę, a potem wręczyłam jej dwadzieścia funtów, żeby mogłasobie coś ładnego kupić na wyjście.Sama o sobie lubiła mawiać: można mnie kupić!".- Nie trzeba.- broniła się dla zachowania pozorów.- Bierz, jak dają.Impreza domowa czy kluby? Myślisz, żepowinnam ściąć włosy? Wyglądałabym młodziej? A może pa�semka? Rozwiązać czy rozpuścić?- Trochę przytnij i rozjaśnij, ale nie za bardzo.Imprezę za�czniemy u niej, a potem limuzyną przejedziemy do miasta [ Pobierz całość w formacie PDF ]