[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niektórzy z nich w ogóle odmawiali zeznań, żądającrozprawy w języku ukraińskim.Ostatecznie zapadły trzy wyrokiśmierci (Bandera, A
ebed i Karpyniec) zamienione na dożywocie,pozostałych oskarżonych skazano na kary więzienia (w tymdwóch również na dożywocie).Banderę sądzono jeszcze raz weLwowie za wcześniejsze zbrodnie (skazany tam został nasiedmiokrotną karę śmierci - wyrok również zamieniono nadożywocie), w innym procesie oskarżano A
ebeda.Po wybuchuwojny wszyscy znalez
li się na wolności, a organizacja przez nichkierowana wystawiła potworny rachunek polskim mieszkańcomWołynia i Małopolski.Jarosław Karpyniec zginął w walce z Sowietami, A
ebed i Ban-dera po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej proklamowaliniepodległość Ukrainy.Hitlerowcy szybko rozwiali nadziejeUkraińców, Bandera trafił do Sachsenhausen, a A
ebed przeszedłdo konspiracji.OUN uległa przekształceniu w Ukraińską Po-wstańczą Armię (UPA), która w straszliwy sposób zapisała sięw dziejach narodu polskiego.I chociaż sam Bandera do września1944 roku przebywał w hitlerowskim obozie, to jego nazwiskiemnazywano ukraińskich zbrodniarzy wsławionych potwornymizbrodniami na Wołyniu.Po wojnie Bandera pozostał na emigracji, współpracując zwywiadem brytyjskim (Amerykanie uznali go za zbrodniarzawojennego).Następnie nawiązał kontakt ze służbami zachod-nioniemieckimi - państwa NATO z reguły popierały ruchy an-tysowieckie w strefie wpływów Kremla.Zginął w paz
dzierniku1959 roku w Monachium, zamordowany przez agenta KGB.So-wieci zawsze słynęli z inwencji przy zamachach za żelazną kur-tyną nie inaczej było i tym razem.Do likwidacji Bandery użytospecjalnego pistoletu rozpylającego cyjanek potasu.W niespotykany sposób potoczyły się losy A
ebeda.Jeszczepodczas pobytu w więzieniu ożenił się z Hnatiwską, skazanąEndecy jadą do Berezy279w procesie warszawskim na 16 lat więzienia.Podczas wojnyuniknął aresztowania, mniej szczęścia miały jego żona i córkaosadzone w Ravensbr�ck.W połowie 1944 roku przedostał sięna Zachód, a trzy lata póz
niej został współpracownikiem kontr-wywiadu USA.Amerykanom zupełnie nie przeszkadzała opinia znanego sadysty i niemieckiego kolaboranta" wystawiona przezpodległe służby.Współpraca musiała przynosić efekty, albowiemA
ebeda przeniesiono do USA.Otrzymał prawo stałego pobytu, apo interwencji ówczesnego zastępcy dyrektora CIA Allana Dul-lesa obywatelstwo amerykańskie.Za oceanem zrobił zadziwiającą karierę.Ten były terrorystakierował Instytutem Badawczo-Wydawniczym  Prolog" specjali-zującym się w analizie sytuacji na Ukrainie oraz propagandzie an-ty sowieckiej.W czasach prezydentury Jimmy'ego Cartera współ-pracował ze Zbigniewem Brzezińskim, a na emeryturę przeszedłw 1975 roku.Nawet w stanie spoczynku w CIA uważano go zacennego współpracownika, skutecznie ochraniając przed docho-dzeniem w sprawie wojennej przeszłości.A chętnych do takiegośledztwa było wielu - A
ebedem interesował się wywiad polski,rosyjski i niemiecki.Działania amerykańskiej agencji okazały sięjednak wyjątkowo skuteczne, nigdy nie udowodniono mu zbrodniwojennych ani kolaboracji z hitlerowcami.Zmarł w Pittsburghuw 1998 roku, w wieku blisko 90 lat.Endecy jadą do BerezyChociaż już kilka dni po zabójstwie Pierackiego nie było wątp-liwości co do rzeczywistych sprawców zamachu, to władze niezrezygnowały z zastraszenia prawicy.W nocy z 6 na 7 lipca 1934roku wyekspediowano do Berezy pierwszych dziewięciu działa-czy ONR.Warto zwrócić uwagę na jedno nazwisko z tego grona,na człowieka, który zrobił chyba najdziwniejszą karierę polityczną280 Zamach na Pierackiego i Bereza Kartuskaw dziejach naszego kraju.Bolesław Piasecki miał wówczas 19 lati był jednym z założycieli ONR.W ruchu narodowym pozostał do1945 roku, po czym w niewyjaśnionych okolicznościach doszedłdo porozumienia z komunistami.Został szefem StowarzyszeniaPAX oraz członkiem Rady Państwa.A jedną z największych ta-jemnic politycznych PRL pozostało makabryczne zabójstwo jegopiętnastoletniego syna w Warszawie, w styczniu 1957 roku.Wśród wysłanych do Berezy zabrakło natomiast Mosdorfa,który ukrywał się, unikając aresztowania.I chyba jako jedyny po-dejrzewał, co czeka endeków w miejscu odosobnienia.Pozostalibyli w doskonałych humorach, uważając, że warunki internowa-nia nie będą specjalnie uciążliwe, a samo zatrzymanie doskonalewzbogaci ich biografie polityczne.Edward Kemnitz wspominał, że eskorta policyjna w pociągubyła  grzeczna i wyrozumiała", a sami działacze planowali zaję-cia na czas pobytu w Berezie: Humory mieliśmy niezłe, zbytnio nie przejmowaliśmy się(młodość) naszym losem.Przypomnieliśmy sobie internowanielegionistów w okresie pierwszej wojny światowej w obozach wBeniaminowie i Szczypiornie.Snuliśmy różne plany co domożliwie produktywnego wykorzystania okresu �izolacji�.Awięc nasz najmłodszy kolega Włodzio Sznarbachowski, świeżoupieczony student, marzył o nauce i o sprowadzaniu sobie ksią-żek.Adwokaci Henio Rossman i Janek Jodzewicz proponowaliwykłady z dziedziny prawa.Mnie, jako znającego języki angiel-ski i niemiecki, typowano na �lektora� języków obcych itp.".W interesujący sposób przedstawił atmosferę pierwszego trans-portu  świeżo upieczony student" - Włodzimierz Sznarbachow-ski: [Jechaliśmy] w dwóch czy trzech karetkach (więziennych),między każdym z nas i po bokach podłużnych ławek siedzielipolicjanci w pełnym uzbrojeniu i mający - jak nas uprzedzono -rozkaz strzelania, gdybyśmy próbowali uciekać.PrzywiezionoEndecy jadą do Berezy 281nas na Dworzec Wileński lub Wschodni na pociąg Brześć -* Bara-nowicze [.] [ Pobierz całość w formacie PDF ]