[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.86, Psałterz, XIII wiek,z dodanym Brewiarzem, XIV wiek.Wydani e ws pół czes ne: W.H.Frere i L.E.G.Brown (wyd.), The HerefordBreviary [Brewiarz Hereford], 3 tomy,  Henry Bradshaw Society" 26, 40, 46,1904-1915.Ujmujące istotę rzeczy wprowadzenie Frere'a do trzeciego tomu wydaniama szczególne.znaczenie jako opracowanie porównawcze, zawierająceróżnicę pomiędzy angielskimi zwyczajami: Hereford, Salisbury i York.Wspomniany tom zawiera także obszerne zestawienia (wykazy porów�nawcze) treści tych trzech zwyczajów.Wydanie jako całość zestawiawarianty z
ródeł Brewiarza Hereford, a trzeci tom zawiera teksty (przy�najmniej częściowo) Tonariusza (występującego w Brewiarzu nutowanym),Ordo (Londyn, British Library, Harleian MS 2983) oraz Kolektarza(Oksford, Balliol College, MS 321).Teksty, które korespondują ze zwy�czajem Salisbury, nie są podane w całości; można je oczywiście znalez
ćw wydaniu Brewiarza salisburskiego.Brewiarz drukowany w 1505 roku zawarty jest, jak to jest przedsta�wione poniżej, w niemal całkowicie kompletnej kopii, zachowanej w Bib�liotece Katedralnej w Worcester:Wydanie (strony)SekcjaI.XIII-XXIV1.Kalendarz2.Psałterz I.1-29i commune sanctorum I.30-86I.89-3973.Temporale (sekcja zimowa: od Adwentudo Zesłania Ducha Z
więtego)234UKA
AD WYBRANYCH y
R�DEA
.Z
REDNIOWIECZNYCHWydanie (strony)SekcjaSanctorale (zima: od św.Andrzeja4.II.51-197 orazdo świętych Gerwazego i Protazego)II.49-50Oficja: dedykacyjne, o NMP, za zmarłych itp.5.II.1-48Temporale (lato: Niedziela Trójcy Przenajświętszej6.I.398-478i dalszy okres)Sanctorale (lato: od św.Dunstana7.II.166-422do św.Saturnina oraz Wspomnienie św.Ethelberta)Wewnętrzna ewidencja świadczy o tym, że umieszczenie sekcji 1 i 2po sekcjach 3 i 4 było intencją wydawcy.Sekcja sanctorale obejmującaokres od św.Dunstana (19 maja) do świętych Gerwazego i Protazego(19 czerwca) pojawia się w dwóch tomach: zimowym i letnim, uwzględ�niając w ten sposób zróżnicowane daty Wielkanocy.Teksty Wielkanocnecommune sanctorum wyszczególnione są oddzielnie (II.142-153).Mszały
ródło pods t awowe: Missalle] ad usum famose et percelebris ecclesie Helfor-densis, Rouen 1502.y
ródła dodat kowe: Oksford, University College, MS 78 A, Mszał, XIV wiek(z kościoła św.Dubriciusa, Whitchurch, Gwent).Wydani e ws pół czes ne: W.G.Henderson (wyd.), Missale ad usum percelebrisecclesiae Herfordensis, Leeds 1874, reprint Farnbourough 1969.Wydanie Hendersona nie jest najlepsze, choć wystarczające dla ustaleniaporządku mszy w Herford.Edycja ta zgodna jest z układem Mszału drukowanego.Wydanie (strony)y
ródło1.Kalendarz XXI-XXXIIRubryki, tropy do Kyrie XXXIII-XLIIIBłogosławieństwo wody przed Mszą itp.XLIV XLVII2.Temporale (od Adwentu do Wielkiej Soboty) 1-1143.Ordinarium missae 114 1414.Temporale (od Wielkanocy 141-215do tygodnia przed Adwentem, wraz z Dedykacją)5.Sanctorale 219-3646.Commune sanctorum wraz z Mszami wotywnymi, 365-457Mszą za zmarłych itp.Nie zachował się żaden Procesjonarz z Hereford.Występowanie i treśćProcesji można jednak ustalić na podstawie informacji zawartych w Ordo(Patrz wydanie Brewiarza, tom III, s.68-81) oraz w rozmaitych miejscachMszału.235KORZYSTANIE ZE y
R�DEA
LITURGICZNYCHZwyczaj YorkuZwyczaj Yorku dominował w północnej Anglii i przetrwał do czasureformacji pomimo rozprzestrzeniania się zwyczaju Salisbury.BrewiarzMszał i Procesjonarz zostały wydrukowane w końcu XV i na początkuXVI wieku, podobnie jak Manual (Podręcznik).Zachował się takżemanuskrypt Pontyfikału.Wszystkie te księgi w liczbie pięciu są dostępnew wydaniach publikowanych przez  Surtees Society".Fundacja saksońska York Minster była w czasach średniowieczakatedrą diecezjalną arcybiskupa Yorku.Obecny kościół stanowi kompi�lację angielskiego gotyku, głównie z wieków XIII i XIV.Była to największaze średniowiecznych katedr angielskich.Jej obszerne okna (wiele z nichzachowało jeszcze średniowieczne oszklenie), śmiałe w zakresie kształtówkamienne figury i bogactwo szczegółów rzez
biarskich, świadczą o zamoż�ności fundacji.W przeciwieństwie do Hereford i Salisbury, katedra wYorku zachowała pochodzącą z początku XV wieku przegrodę chórową.W okresie póz
nego średniowiecza fundacja ta składała się z około 36prebend, 36 wikariuszy, około 12 chórzystów i 23 lub więcej kapłanów,sprawujących posługę w kaplicach.W uzupełnieniu łacińskich ksiągliturgicznych wymienionych niżej, pewna część zwyczaju Yorku ukazałasię we wczesnych drukowanych przekładach: The Lay Folk's Mass Bookand Offices in English according to the Use of York [Mszał i Oficjum dlaludu świeckiego w języku angielskim według zwyczaju Yorku], wyd.T.F.Simmons ( Early Englisłr Text Society" OS 71, 1879).Brewiarzy
r ódło pods t awowe: Breviaiium secundum usum ecclesie Eboracensis, Wenecja 1493.Wydani e ws półczes ne: S.W.Lawley (wyd.), Breviaiium ad usum insignis eccleswEboracensis, 2 tomy,  Surtees Society" 71, 75, 1880-1882.Wydanie (kolumny)Sekcja1.Temporale I.1-6522.Oficja Dedykacji, NMP, św.Wilhelma I.652-706z Yorku, Wszystkich Z
więtych3.Rubrica de Dominicis (prosta instrukcja) I.705-7264.Kalendarz I.strony 1-15Błogosławieństwo w Matutinum strony 16-18 (między 726 i 75.Psałterz I.727-9446.Commune sanctorum II.1-827.Sanctorale II.83-730236UKA
AD WYBRANYCH y
R�DEA
Z
REDNIOWIECZNYCHApendyksy 1-4 do wydania współczesnego zawierają materiały, które niewystępują w wydaniu z 1493 roku, pojawiają się natomiast przynajmniejjednym z póz
niejszych wydań (II.731-784).Apendyks 5 zawiera Oficjumwo św.Ryszardzie Hampole, wybrane ze z
ródeł rękopiśmiennych (II.785-820).Mszały
ródło pods t awowe: Missale secundum usum insignis ecclesie Eboracensis,Rouen [1509].Wydani e ws pół czes ne: W.G.Henderson (wyd.), Missale ad usum insignisecclesiae Eboracensis, 2 tomy,  Surtees Society" 59, 60, 1874.Wydanie Hendersona jest zestawieniem obu manuskryptów i z
ródełdrukowanych, pochodzących z okresu od XII do XVI wieku.W związkuz tym należy je traktować z dużą ostrożnością.Szczegółowy wykazzawartości obu tomów znajduje się na początku tomu II.y
ródło Wydanie (strony)1.Kalendarz I.XXIX-XLVRegula (porządek Mszy w I Niedzielę Adwentu) I.XLVI-XLVII2.Temporale (od Adwentu do soboty po Zesłaniu Ducha Z
więtego) I.1-162[' 3.Ordinarium missae (przygotowanie, ordinarium, Kanon) I.163-2124.Temporale (od uroczystości Trójcy Przenajświętszej do I.213-259tygodnia przed Adwentem, z włączeniem święta Dedykacji5.Sanctorale II.1-132I 6.Commune sanctorum wraz z Mszami kommemoracyjnymi, II.133-196Mszami ze szczególnymi intencjami, Mszą za zmarłych itp.Powyższą zawartość uzupełniają dodatkowe materiały, w tym sekwen�cje części wspólnych, dodatkowe (póz
niejsze) święta i obrzędy; niektórez nich występują jedynie w z
ródłach manuskryptowych (II.197-236).Procesjonarzy
ródło pods t awowe: Processionalibus.ad usum celebris ecclesie Eboracensis,Rouen 1530, wydanie póz
niejsze Londyn 1555.Rękopi s z
r ódł owy: Oksford, Bodleian Library, MS E Museo 126 (3612), koniecXV wieku (z St Oswald's Parish Church Methley, Yorkshire), nie wykorzystanyw wydaniu (patrz niżej).Wydani e ws pół czes ne: W.G.Henderson (wyd.), Manuale et Processionale adusum insignis ecclesiae Eboracensis,  Surtees Society" 63, 1874.Henderson nia znał z
ródła manuskryptowego.Jest to przykład póz
no�średniowiecznej księgi, która nie wzbudziła powszechnej przychylności [ Pobierz całość w formacie PDF ]